okrutna prawda - wszystko mam w dupie
świat stracił barwy radości zero
gdybym miał władzę jak jakiś Neron
leżałby wszędzie na trupku trupek

strząsnąłbym gwiazdy słońce wyłączył
zamienił morza w jeziora lawy
arszenik sypał do każdej kawy
a reklamami resztę wykończył

gdybym miał władzę jak jakiś Neron
lecz takiej władzy niestety nie mam
więc ludzkość żyje kręci się Ziemia
a ja w rozpaczy zmierzam na peron

niech osobowy z przesiadką w Kutnie
(o tak! pamiętam czym odjechała
ta moja miłość udręka stała)
zakończy sprawę wszystko mi utnie

stoję samotny i myśli łapię
kiedy na peron ktoś jeszcze wpada
puka mnie w ramię i zipiąc gada
- ej weź się odsuń bo cię pochlapię

szturcha i mówi z miną dość pewną
(w mordę kopany żeby tak tykać
mnie desperata mnie romantyka!)
- kończę ze sobą przez taką jedną

przez taką jedną? - ogarnia mnie śmiech
jesteś amator żałosny głupek
w myśli dodaję i straszny dupek
kończyć przez jedną to śmiertelny grzech

mnie baby hurtem rzucają wredne
od wczoraj setną mam na liczniku
więc mnie nie pukaj amatorszczyku
nie zabiłbym się nigdy dla jednej!

i tak stoimy i tak gadamy
szczęki kamienne stal błyska w oczach
na pustym dworcu głęboką nocą
miejscy herosi z piętnem przegranej

sam nie wiem kiedy neonów rzeka
siedzi wraz z nami nad ciepłą wódką
na dworzec chyba pójdziemy jutro
w końcu ten z Kutna może zaczekać