Ej, świetne, świetne, i dobitne! Poczułam owo uderzenie rzeczywistości, tekst ma siłę...

ładne

bdb poczułam jak zabolała rzeczywistość - tyle treści a tak mało słów

Oko wbite w rzeczywistość - dobre. Tytuł jednak bym przemyślał.

Ładna miniaturka.

Sama próbuje podjąć pisanie miniaturek, ale póki co, i tak wychodzą mi kilometrowe wiersze.
Cóż.

Pomysł naprawdę ciekawy, tytuł początkowo wydawał mi się dziwny, i taki... ni z gruchy, ni z pietruchy, ale po przeczytaniu... naprawdę przemyślane, dobrze rozegrane.

Pozdrawiam.
(i naprawdę się nie dziwię, ze zabolało... szczególnie dziś...)

Jeśli chodzi o tytuł, to właśnie o mnie tutaj przyciąga jak magnes. Ja sobie czytam raz z nim, ale wtedy bez tego, co w nawiasie, a drugim razem znowu zaczynam od tytułu, ale to, co w nawiasie pomijam i wychodzą dwa różne teksty/obrazy.

Fajnie jest, naprawdę, wolę dłuższe teksty i zawsze to powtarzam, ale niektóre maleństwa też mnie, jak widać, zatrzymują i męczą, aż w końcu muszę wrócić, wygadać się, czasem pomarudzić i wtedy dopiero mam spokój

Pozdrowienia

W ten oto sposób udało Ci się stworzyć, ziarenko grochu dla księżniczki, co spać nie daje jak widać w powyższych komentarzach

Dziękuję.