Zolu wmurowało mnie. Leciutko, delikatnie, ale tak jakby trochę nie Ty. Jestem jednak pod wrażeniem.

Nalko, witaj! Nie chcesz przyjść do altany, to przyszłam do Ciebie! Dzięki!

Alicjo! Ty na moim piórze wiele byś straciła! Twoje jest złote! Serdeczności! Dzięki, jak nie wiem co

Lekkie i bardzo smakowite, najlepiej czytać na głos (bez tego wydawało mi się że rytm zamiera w pewnym momencie).

Zola, jesteś w formie, to chyba wiosna, albo inne cuś, wiersz wyszedł Tobie przedni i nie dziwię się Alicji, skądinąd, wybacz, też i ja w jej fanklubie, że taki piękny komentarz dała, też pozostaje mi zazdrościć
Nisko się kłaniam

Wiosna, wiosna, to widać. Świetna ta Twoja Psota
będę półcieniem zza firany
będę w zamęcie i pieszczocie
każdego dnia te wersy chciałabym zabrać ze sobą
pozdrawiam

leciuchno na palcach podeszłam do firany i widzę cię ukochany - ot i cała peelka! jest ok - pozdrawiam.

... i będzie stąpać za nim jak cień, wierna, cierpliwa...
- tak to czytam i tulę duszę melodią.

Witaj Zolu

Znowu będzie, że się czepiam, że zazdroszczę i takie tam różne historie. Ale trudno muszę napisac i już.

Zolko!
Twój wiersz jest piękny.
Piękny przez swoją delikatnośc, piękny przez to, że tak cudownie płynie, recytacja to przyjemnośc..., ale...
No właśnie, nie w całości - odczuwam jak rewelacyjny rytm wypada ze swojego toru w końcówce pierwszej oraz drugiej strofki. Tak to czuję.

Mimo to wiersz robi wrażenie. Bardzo pozytywne wrażenie.

Dziękuję i pozdrawiam

ps. nie działa mi chwilowo kreseczka nad "c"

Zolka, wróciłem. I będę wracał tyle razy ile zechcesz

Dziękuję za wyjaśnienia.
Jeśli Twój zabieg zupełnie celowy to tym bardziej doceniam, bo świadczy o tym, że całkowicie panujesz nad tym co się dzieje w Twoim wierszu.

Rzeczywiście - nie lubię kiedy strofka opada Wolę gdy wybrzmiewa do końca...

Zaciekawiłaś mnie jednak i teraz czytam z baczeniem na ową sawicką.

Wrócę.

Zdaje się, że kobietom również zdarza się nie lubić kiedy coś niedobrego dzieje się ze strofką
Nie odbiegajmy jednak od meritum.

Pozdrawiam