Nalko kochana! Zgadzam się z Zygfrydem. Zrezygnowałabym z inwersji:
pod puchem kołdry

ale i tak mi się podoba

Ciekawie to Naleczko opisałaś! Te metaforki mi grają! Tylko kołowrotek myśli, sama użyłam go tyle razy (pierwszy raz ojej, nie powiem, ale kilka dekad temu, tak w siódmej klasie w piosence...), więc tylko on mi tu jakoś zużyty się wydaje! Ale w końcu, to tylko mój "kołowrotek myśli" tak czuje. Bardzo dobre, dlaczego nie ma ocen "fajne", "cudne", "urocze", "myślące", "życiowe"? Pozdrawiam!
Lecę "karawana minut" dostała u mnie atomowego napędu

Natalko, ja nie mam aż tak wielkiej niechęci do metafory dopełniaczowej, kiedyś nie wiedziałam co to za ustrojstwo, w ogóle byłam nieświadoma jej istnienia, więc pisałam jak popadło.
Do momentu, w którym pod moim wierszem znalazłam komentarz, że metafora dopełniaczowa jest zapychaczem.
Wtedy wpisałam, w Google ten termin.
Była diagnoza na co zachorował mój wiersz.
Od tamtej chwili używam jej wyłącznie świadomie, czego i Tobie życzę.

Pozdrawiam życzliwie

Troszkę mu ulżyłaś ale poczytaj, na pewno się przyda

http://e-poezja.pl/teoria/metafora_dopelniaczowa

Widziałam Natalko
Jest lepiej, ale wiesz co?
Podoba mi się to, że się nie obruszasz na rady innych, jesteś pokorna ale...
Wszystkich słuchać się nie da.
"Dziecko" Ci przebiorą, każdy zawiąże inną wstążkę czy przyszyje guzik innego koloru.
To tak na ucho, pa!