fajne, fajnie o tym pamiętać

nie zapomin-ając ,że śmierć jest, ale jest też życie, i życie zawsze zwycięża, i dzieci to wiedzą (i niektórzy dorośli też, ale już rzadziej, niestety)

tak, tylko dzieci inaczej patrzą na śmierć - prawie jej nie widzą...
Pozdrawiam

J j - Bardzo dziękuję za opnię. Podejmę z Toba polemikę w sprawie okazji. Każdy wiersz jest "z okazji". Każde zachwycenie czy refleksja jest bowiem "okazją". Tak naprawdę tutaj okazją była autentyczna zabawa chłopców w sobotę.
Dlaczego dobrą "okazją" jest widok za oknem, a złą "okazją" tragedia narodowa? Niestety, tego nie rozumiem. Wiem że reagujemy podejrzliwie na teksty pisane przy oakzji wielkich wydarzeń, bo czujemy w nich jakąś nieszczerość. Zbyt wiele razy pod podszewką był koniunkturalizm. Przyjmuje na klatę zarzut koniunkturalności, bo wiem, z jaką intencją pisałem i to mi wystarczy, by w sumieniu odeprzeć taki zarzut.
Wolałbym się jednak dowiedzieć, czy Twoim zdaniem sprostałem tej "okazji", a nie usłyszeć, że z tej "okazji" nie wypada wyzwania podejmować. Tak bowiem przyswajam wprost Twoją opinię, choć między wierszami, nie wprost, czytam, że nie sprostałem (aczkolwiek opinia nie wyrażona wprost budzi niepewność czy dobrze została odczytana). Jeśli tak - cóż, trudno. Jakaś słaba pociecha w tym, że nie ja jeden.

Pozostałym Paniom też, oczywiście, dziękuję.

Pomijając kwestie pisać czy nie z okazji, to Zapominie sprostałeś tematowi.
A na tle większości "okazyjnych" nawet wybitnie sprostałeś.
Tak się tylko zastanawiam czy aby na pewno tylko i wyłącznie w świecie dzieci...

Powinnam chyba coś wyjaśnic - powyższy wiersz nie jest zły, i właśnie to ujęcie swiata dzieci w odniesieniu do tej tragedii jest świetne, i, dla mnie oczywiscie, to zasługuje na uznanie...ale jak już napisałam, jestem przeciwna pisaniu wierszy z okazji... Z tym, że musze dodać, iż ten wiersz, po przeczytaniu kilkudziesięciu gniotów o tragedii w Smoleńsku, zrobił na mnie wrazenie...