alfabet płowieje we wszystkich językach
zaczyna na słowach przechodzi do frazy,
powoli zawłaszcza przestrzeń i przerasta
wybija w pędy chorowicie rozrosłe.

a może wystarczy połączenie proste
poznanych pigmentów, raz trafiony związek
co głaszcze i szarpie zmysły równocześnie.
nic już świeżego, zmielone od a do zet.

bez głębi a w rozpadlinie żółkną liście
przekazów przesłań, z napisem byłem tutaj
człowiekiem, obezwładnianym abecadłem
z kredo wczytanym na początku za frajer

może jak kto woli za "Bóg zapłać" lepiej
pasuje i bardziej stosowniej poniekąd
bo jeszcze wypada wdzięczność za to wszystko
co raz zamknęła otwarta księga słowa.

więc tezaurus kurczy się zdobywszy kosmos,
próbki wgryzają uczonym szczurom w zęby
potęgując postępującą próchnicę
zażółcają jak butwiejące słowniki.