Pierwszy poniedziałek kwietnia zaczął się jak inne dni, czego można się spodziewać nie mając stałego zajęcia.Opuchnięte powieki,które na widok kefiru w lodówce zaczęły świecić własnym światłem, nagle zgasły.Dzisiaj nastąpi przełom w poszukiwaniu pracy, to fakt(rodzice zagrozili mi wymeldowaniem).Dwadzieścia lat bezsensownej egzystencji w systemie, który nie potrafi zapewnić pracy młodemu człowiekowi.Społeczna obojętność przemieszana z tradycyjną polska mentalnością raczej nie przynosi nadziei na zmianę.Powiatowy Urząd Pracy czeka na kolejnego bezczelnego młokosa z pretensjami do losu.To nie do końca tak jak oni myślą."Nie chciał się kształcić, żył wieczną imprezą, a teraz oczekuje cudu w postaci dobrze płatnej pracy, najlepiej nie fizycznej".Chciałem się kształcić ale okoliczności się zmieniły.Wcale nie jestem przeciętny, przewidywalny niesystematyczny.Po prostu jestem.Lubię poezję, dużo czytam, a mimo to liceum ukończyłem z dwóją z języka polskiego.I jak kochać system, który blokuje prawdę, a podobno władze walczyły o nią z reżimem.Co z moim pokoleniem?Dzieci niczyje skazane na fart przez wysokie bezrobocie.Nie chodzi nawet o mnie jakoś się przepcham, a co z tymi którzy już popadli w bagno szarej rzeczywistości upajając się używkami, próbują zapomnieć o marzeniach, poglądach, spełnieniu.Zawsze alkohol pobudza mnie do refleksji po wytrzeźwieniu.Dobra strona kaca.Jeszcze dwie godziny na prysznic, śniadanie, papierosa i kawę.A potem czas na podbój rynku.Niech żyje kapitalizm.
Co robiłem w łazience raczej nie nadaje się do opisania(cenzura), ale dam wam radę jak poprawić źle zapowiadający się dzień:papieros z połączeniu z kawą a w tle mało obciążająca umysł muzyka.Nie jest to może esencja życia ale naprawdę pomaga.Czas wsiąść do samochodu matki i wyruszyć w trasę do centrum.Żegnajcie peryferie może wrócę do was jako człowiek z planowanym zatrudnieniem.Opisał bym drogę do centrum ale okazałość małego miasteczka w stylu Wadowic, bez stylu,gdzie stara kamienica przeplata się z kultową architekturą PRL-u,zepsuło by wam nastrój.Takie są Wadowice Wielkiego Papieża.Pozbawiając je legendy Karola Wojtyły stają się martwe.Porównałbym je do pogorzeliska biblioteki, z której pozostałe tyko jedna książka:"Bibliografia Doroty Rabczewskiej".Nie mam nic do kobiety po prostu żeruje na ludzkiej głupocie jak wielu innych.Znów odbiegłem od wątku(kac).Wracając do Urzędu Pracy też nie ma stylu, a w dodatku jest w nim dużo polaków tych typowych:chrześcijańskich fanatyków, patologicznych krytyków rzeczywistości i najgorsze kobiety heroicznie walczące o miejsce w kolejce(hard core).Dlaczego muszę to znosić w dobie intelektu, nanotechnologii i laicyzacji.Staję ramię w ramię z postkomuną.Pokój 302 ,II piętro tam poznam odpowiedź na pytanie co z wymarzonym stażem w gazecie.Nie towarzyszy temu żadna emocja,ostatnim razem odpowiedź była negatywna,tłumaczenie rodem z filmów Barei tylko na poważnie.
Pozostaje tyko liczyć na przychylność rodziców i szukać, rozpychać się łokciami i stać się jednym z tych typowych.Żal myśleć że i mnie to spotka.