Jak zgrzebnie - to zgrzebnie, więc mi "się" nie przeszkadza.

Natomiast z tytułu bym zgrzebność usunęła, by wyraźniej zaznaczyła się w zakończeniu.
Twarde piersi sugeruję zmienić na "rysowały się wyraźnie" lub "odznaczały się wyraźnie", ponieważ zderzenie "dużych i ciepłych" z "twardością" też mi nie za bardzo zagrało.
No i możesz położyć go "z rękami pod głową", faktycznie, żeby facet się nie męczył.
Aha - dywan wyłazi z kontekstu - dałabym "chodnik" - bo jak zgrzebnie, to zgrzebnie. Lub "szmaciany chodnik".

Ipi ma rację - po niezliczonych harlequinowskich erotykach, taki obrazek znacznie bardziej działa na wyobraźnię.
Ta intymność wzrusza. Każe zastanowić się nad światem, gdzie wszystko jeszcze jest takie proste, zwyczajne i naturalne. Gdzie istnieje miłość zawarta w czułości i więzi dwojga ludzi. Prostolinijność - to właściwe określenie.
Też bdb i buziaki.

Ano, Ipi, MIladora. tekst napisany przed erą cycowania malucha, wiec teraz się zgodzę, że twardość może tu nie do końca na miejscu. no chyba, ze się nie karmi przez ileś tam godzin...
dziękuję za resztę sugestii, lecę poprawiać.
bużki

Pod takim tekstem mnie nie może zabraknąć. Kobita mlekiem pachnąca namalowała tu nieprzeciętny klimat. I może gdyby to był tekst innej autorki nie doznałam takiego zaskoczenia. Bo coś Milciu tu namalowała? Sielankę. Pomimo całej swojej pięknej zgrzebności dla mnie jest nieprawdziwie. Tylko przez jeden szczegół, ale powtórzony w dwóch wydaniach. Gaworzące niemowlę i nigdy Hanka Frankowi nie broni i jeszcze codziennie z nim to robi? Libido karmiącej matki wygląda inaczej, więc pokazałaś nam Świętą. Ja nie przeczę, że takie może istnieją, ale że Ty taką opisałaś?
Bardzo dobry obrazek, mimo mojego czepialstwa (może patrzę przez pryzmat temperamentych góralek - Hanki Frankom odmawiają, i nie pacierze).

Do budowania klimatu to masz nieprzeciętny talent. Da się tą zgrzebność wyczuć na kilometr.

I o to chodzi, by jednym czy drugim słowem oddać atmosferę, co czynisz z wielka wprawą. I chociaz jest krótko i niewiele słów, to sa to słowa najodpowiedniejsze.

Piekne w swojej brzydocie.

Ech, te trzy kropki na końcu dają "minus 50 do efektu" - używając języka demotywatorów.pl

Cóż poza tym?

Słownik synonimów: "zgrzebny: niewyszukany, prosty, skromny, surowy, zgrzebny, pospolity ... synonimy: siermiężny, toporny, z gruba ciosany"

Miłość ta niewyszukana jest? ależ nie. Patrząc z perspektywy postmodernistycznej, gdzie pseudosentyment do wiejskiego klimatu rodem z Myśliwskiego, Grocholi albo jakiegoś innego Rozlewiska - wyszukana jest.

Wyszukana gdzieś w PRL-u wiejskim Nienackiego. Gdzieś w klimacie "Wielkiego Lasu". Tak, on też używał wyrażenia, że podaje się facetowi piersi do ust.

Ta miłość jest więc wyszukana na strychu. Bo przecież nie dzieje się nic takiego już dzisiaj nie licząc ściany wschodniej, Polski B, byłego PGR-u lub wioski ukrytej wśród gór.

Nie można więc powiedzieć, że jest pospolita, o pospolity taki obrazek to nie jest. Obrazek zgrzebnej miłości po polsku dzisiaj to blok z wielkiej płyty i telewizor.

Siermiężny?
Z gruba ciosany?
Toporny?

Ależ być może nie ma w tym nic złego. Skoro sztuka ludowa potrafi być tak wzruszająca w swej prostocie, naiwności i toporności (te Chrystusy frasobliwe z nosem pijackim), to i ludowa ars amandi niech będzie siermiężna.

Kto wie. Być może lepsza niż ta dzisiejsza, jak wszystko, rozproszona, nastawiona na wielość bodźców, zachłanna, poddana olbrzymiej presji mediów:

Forum Kobieta: "jesteśmy małżeństwem z 10 letnim stażem i już nie czujemy tej chemii. co robić, co robić?"

"Podniecają mnie wszyscy koledzy w pracy, natomiast nie podnieca mnie wcale już mąż".

"Chciałabym spróbować z inną parą albo w trójkącie z koleżanką. Nie wiem jedynie czy mąż się na to zgodzi. Boję się go zapytać. Jak myślicie?"

Seksuolog radzi:
- musicie dbać o związek i spełniać swoje fantazje
(kajdanki, strój pielęgniarki i wibrator).
- musisz koniecznie o tym porozmawiać z partnerem!

Czasy nasze nie dają się cieszyć tym co mamy. Totalitaryzm postępu, korzystania ze wszystkiego co się da, mania łapania życia z każdej strony i w końcu z żadnej. To wszystko weszło w naszą psychikę, a więc i do naszych łóżek.

A może właśnie tego nam trzeba w tych durnych czasach? Jakiegoś takiego zgrzebnego, grubego, mocnego, głębokiego ruchańska. Jakiejś wiejskiej, silnej kobiety, która wyciśnie z nas wszystkie soki, tak że następnego dnia nie poznają nas w korporacji.


Z drugiej strony: "Panie, ile to można na jedną babę wchodzić?"

---
(pod wrażeniem jednak nie jestem, jako uczniak Nienackiego. po prostu - widziałem lepsze opisy takich właśnie już scenek. moim zdaniem piszesz zbyt oszczędnie chcąc mieć minimum tekstu, 100% treści. brak mi jakiegoś zatrzymania się na szczegółach, jakiegoś odniesienia do uczuć wewnętrznych bohaterów. tak naprawdę obrazek wiejskiego seksu pod świętymi obrazami zakrawa na banał. nie stawiam oceny, ale byłoby to jakieś dobre/przeciętne).

Kłaniam się nisko.

droga Millo, w kwestii formalnej:
nie "Czarny las", bo w Czarnolesie to żył Kochanowski. Tylko "Wielki las". Zamiast kartkować jako gówniara lepiej przeczytać jako dorosła kobieta. Polecam bardzo.

Co do ludzi robiących dzieci. Mam znajomego, a jego babcia jest lekarką i jeździ na podkrakowskie wioski. Jak do jednej zajechała i zobaczyła w domu siedmioro bachorów, to takie otrzymała wytłumaczenie od gospodyni:

"Pani, w telewizji nic nie pokazują, to co tutaj na wsi robić?"

Na "pozdroofka" się nie zgadzam. Są za bardzo do przodu - autorka "Święta zgrzebnej miłości" nie może się tak ze mną żegnać. Proszę o życzenie dobrego zdrowia

ha, no racja, S.N Wielki las. tytuł moż ei popieprzyłam, ale za to okładkę pamietam doskonale))
Ostań w zdrowiu)

dziękuję, yelele

Muszę przyznać, ze pamiętam ten tekst z jego pierwszej odsłony, już wtedy zrobił na mnie wrażenie. Aż dziwne, że nie skomentowałam. Prostota wyrazu doskonała, emocje - przez swoją inność - wylewają się z każdej linijki. Świetne, millu.

Juz po pierwszej linijce pamięć wrócila, odkopała obrazy i nawet zapachy, tak sugestywnie brzmi Twoja miniaturka. Bez zbędnych upiększeń, tylko budujące nastrój określenia
Hm tekst się ugruntował, teraz chyba już go nie zapomnę
pozdrawiam