Ostatnia strofa jest doskonała, Przeczytałam tekst, jak o sobie samej!
Pierwszy wers zahaczyłabym o frazeologię: "nad rozlanym mlekiem"...ale i tak mi się podoba. Pointa - bomba! Pozdrawiam serdecznie, Z

Nad "rozlanym mlekiem" byłoby zbyt proste i jednoznaczne.
"Kwaśne mleko" niesie w sobie o wiele więcej znaczeń - nie zmieniaj tego.
Kraina mlekiem i miodem płynąca, słodki smak szczęścia... a potem mleko kwaśnieje, psuje się, mleczarz przestaje przychodzić...
Z tym rozwarstwieniem to też logiczne - dwoje ludzi, prawda od złudzeń - wszystko się oddziela, niby to samo mleko, ale już kwaśne i niejednorodne.

I tak trudno posprzątać...

Buziaki, Green - to naprawdę bardzo dobry wiersz.

Też nie potrafię posprzątać nieistnienia - a wychodzi na to że będzie trzeba.
Tylko dobre wino nie kwaśnieje, w życiu rzadko się zdarza. Bardzo dobry kawałek poezji.

Już sam tytuł intryguje i wręcz wydaje polecenie: Czytać! Potem już tylko lepiej. Rzeczywiście kwaśne mleko w połączeniu z żalem dość wymowne. Mleko rozlane, choćby je okrasić nie wiadomo jak wielkim żalem pozostanie tylko rozlanym mlekiem. Ostatni wers w drugiej strofie wydaje się zbędny z uwagi na duży, poetycki kaliber dwóch poprzednich. Trzecia strofa to nie poezja, to spirytystyczny utwór literacki. Mistrzostwo!

Dziękuję,

pozostaje mi tylko pięknie dygnąć

Oksana ja bym polemizowała , umrzeć bezużytecznie to okrutna śmierć. Nie zabiorę tego wersu.

Wasinko dziękuję !

Pozdrawiam serdecznie.

dziękuję Kamyczku.

serdeczności