Emilko to się daje odczuć, tylko przydałaby się kosmetyka, bo jakoś podczas czytania, zaczynam mieć wątpliwości w pierwszych trzech wersach, a może tak byłoby lepiej i nie straciło na wartości:

,,wiersze topnieją wyciekają
gorzkim strumieniem atramentu

idę przez miasto zaplute słońcem
wyglądam jak ranny piżmowiec''

- a może jeszcze inaczej przemyśl, bo czegoś mi tu brakuje, albo czegoś za dużo???
tytuł tak należycie dopasowany jak dla mnie
,,Tosię'' w tych następnych wyrzucić nie czuję jej roliAle to tylko takie moje małe czucia po porannym czytaniu, Ty się tym zbytnio nie troskaj, bo ja tez omylna i może nie mam racji.Serdecznosci z mojej kieszonki

Poke: też się zastanawiałam nad tymi trzema wersami, ale bardziej nad dopisaniem jakiegoś "gdy" w drugim wersie czy coś, żeby zrobiło się bardziej czytelnie. Nie wiem, czy atrament jest gorzki (nie miałam jakoś ciągot, żeby próbować ) i czy ten wers będzie tam dobrze wyglądał, ale jeszcze nad tym pomyślę. Co do "się" - osobiście uważam, że jest tam potrzebne, bo wpycham się między kartki, żeby wiersze nie wyciekały na bruk, tylko na papier. Ale nie wiem, czy widać, że akurat to miałam na myśli. Miło, że tytuł się podoba, często mam problem z jego dobraniem i tutaj też długo się męczyłam. Dziękuję za poświęcony czas (i to o tak wczesnej godzinie!), pozdrawiam

Alicja: Zaplucie miało (prócz podkreślenia, że peel ma słońca po dziurki w kapeluszu) dodać odrobiny szorstkości tekstowi. Może ciut przesadziłam dziękuję za poczytanie i komentarz. Pozdrawiam

p, miło, że jesteś, zaglądasz i czytasz.
Powinno mnie niepokoić, że skąpisz moim wierszykom obszernych komentarzy?

Mnie przypadło do gustu, i to znacznie. Bardzo podoba mi się miasto zaplute słońcem czy wpychanie się między kartki. Pierwszy wers jest dobry, ale brakuje mi jakiejś płynności między nim a następnym. Tak ja Poke wcisnęła tam gorzki atrament, tak próbowałabym stworzyć jakiś most między tym wyciekaniem wierszy, a spacerem po mieście. Chociaż niekoniecznie ten atrament, bo on też mi nie pasuje.