krasnoludzki - literowka

polaczylabym te zdania
masz problem z zastosowaniem koncowki -by: powstydzilaby, nadawalaby sie. Przypatrz sie dobrze!
Poza tym przecinki troszke lataja (ale duzo lepiej jest juz w kolejnych czesciach).
Calosc przyjemnie sie czyta
Pozdrawiam

Witaj, dante.
Poczucie humoru, którym podszyte są Twoje teksty, nadaje im specyficznego klimatu i zawsze mi odpowiadało. Oby tak dalej.

Tradycyjnie – sugestie:

W drugim i trzecim zdaniu – jej, tej, takie, taką;

A (,) jak powszechnie wiadomo (,) grabarze są mistrzami, a co /A to już prawdziwa sztuka – trzy razy „a” się tutaj gryzie (po ewentualnej zmianie przecinki mogą wyglądać inaczej);

potrafią przeklinać na jednym wydechu bez powtarzania. / Wróżka też to potrafiła, - powt. „potrafić”;

A to już prawdziwa sztuka. / Wróżka też to potrafiła, - „już” i „też” troszkę wpadają na siebie;

Nic bardziej nie motywowało Black do przekleństw niż sama Maya. Już sama obecność Najjaśniejszej, podnosiła ciśnienie i sprawiała, że umysł podwładnej zaczynał generować łańcuchy przekleństw. :
- powt. „sama”,
- bez podkreślonego przecinka,
- powt. „przekleństw”,
- weź również pod uwagę, że w poprzednim zdaniu miałeś „już” (zależy, jak zmienisz to, co sugerowałam a’propos tamtego „przypadku" ).

Tylko dzięki ogromnej sile woli, opanowaniu oraz przygryzaniu sobie różnych części ciała, nie wydostawały one się poza jej umysł.
Oczywiście (,) na szczęście dla wróżki, bo Bóg jeden wie (,) co mogło by się wtedy zadziać. :
- te dwa zdania w jednym akapicie i dołączyć sugeruję do poprzedniego;
- ponadto przecinek po „części ciała” niepotrzebny;
- nie wydostawały one się poza jej umysł – szyk: nie wydostawały się one poza jej umysł (oprócz tego proponuję, byś „jej” zastąpił czymś innym, gdyż one/jej nie brzmią najlepiej tak blisko siebie;
- mogłoby – łącznie;
- przecinki wstawić.

miała jedną wadę. Miewała – miała/miewała;

w całej komnacie (,) dosłownie znikąd (,) pojawiał się;

Nieświadomie potrafiła sprawić, / potrafił poprzewracać księgi i zrzucić ze stołów wszystko (,) co się na nich znajdowało. – powt. potrafiła-potrafił, przecinek;

i zrzucić ze stołów wszystko, co się na nich znajdowało / I pewnie by jej to nie przeszkadzało (,) gdyby nie Espidi, który też pracował w tej komnacie (,) i okrutnie – brak przecinków oraz masz trzy „i”, które wpadają na siebie; ponadto znajdowała/przeszkadzało – nieładny rym się tworzy;

nie lubił przeciągów. Chyba nie było jeszcze takiego przeciągu (,) którego by nie – powt. „przeciągów/przeciągu;

takiego przeciągu (,) którego by nie / Nawet któregoś razu stwierdził, - którego/któregoś;

wróżka (-) ze swoją umiejętnością (-) nadawałaby – skorzystałabym tu z myślników;

wszystkiego (,) co się w nich znajduje;

Od „Oprócz tych wszystkich...” do „co (,) się w nich znajduje) „ – zrobiłabym jeden akapit;

dość wysoko ustawiony próg tolerancji dla jego docinków i nigdy za bardzo nie cierpiał z tego powodu... fizycznie. – z konstrukcji zdania wynika, że nie cierpiał z powodu wysoko ustawionego progu tolerancji wróżki, a nie z powodu swoich docinków;

Oczywiście wróżka dość szybko ripostowała jego komentarz, wykorzystując swoją umiejętność do przeklinania na jednym wydechu (,) i nigdy nie pozostawała mu dłużna. – to zdanie ulokowałabym od razu po poprzednim (w jednym akapicie) i wprowadziła poprawki, np. „Dość szybko ripostowała komentarz złośliwego czarodzieja (?), sprawnie wykorzystując umiejętność przeklinania na jednym wydechu, nigdy zatem nie pozostawała mu dłużna.” Albo inaczej. Chodziło mi o to, żeby wyeliminować „swoją”, a nie pogubić rytmu zdania, i ogólnie, by łączyło się ono ładniej z poprzednim i zgrabniej brzmiało (choć Ty możesz mieć inne odczucie co do „zgrabności”, oczywiście). Po poprawkach dopiero tak naprawdę można będzie zobaczyć efekt i czy on jest odpowiedni.

Pozdrawiam