Twoje teksty, julandko, są takie liryczne, zwiewne, melodyjne, a przede wszystkim z treścią.

ja twych pieszczot tak pragnę łakomie

jak nie kochasz to chociaż dziś skłam!

Słodkie kłamstwa, czy gorzka prawda, co lepsze? Nad tym głowiły się najtęższe umysły...
Serdeczności

natura kota- chodzenie własnymi ścieżkami ale jednak potrzeba miłości wielka- pięknie delikatnie lirycznie- pozdrawiam

Dziękuję Kamyczko, Spalonapustko, Bozko i Euridice, że zajrzałyście i te miłe komentarze! To jeden z wierszy, o którym nie myślałam, aby dodać na PP, ale, że ostatnio moje myśli dryfują w różnych innych filozoficznych kierunkach, to pomyślałam, że może wywoła uśmiech, nie tylko mój, bo to taki tekst maskotka.

"ja twych pieszczot tak pragnę łakomie" - jak dla mnie to zwrot raczej nie stosowany w temacie pieszczot, łakomie na ogół pragnie się łakoci i smakołyków, ale pieszczot raczej nie, więc zaskoczyło mnie, to co napisałaś Euridice, że "oklepany". W kontekście pieszczot raczej się nie spotkałam. No i do charakteru przekazu, wydaje mi się, że ten fragment jest "jak znalazł", dodaje miękkości, w końcu ma być taki właśnie plastyczno-ciepły. Pozdrawiam.

Dobrze Julandko. Więc inaczej - dla mnie brzmi banalnie. Naprawdę. Po prostu mi odstaje. Ale to jest tylko moje odczucie.

no cacuszko, tylko w drugiej strofie jakoś dziwnie z tym "gdzie"
gdzie mi ciepło u ciebie pod kocem , może to miało być gdy albo jak, bo w sumie z gdzie zdanie pytające zostało bez odpowiedzi

Jaki cudny erotyk, Julando! Czemu go przegapiłam??? Bo gapa jestem, i tyle! Śliczności.

Julando. Czytam twoje wiersze i... czuję zawrót głowy. Jest w nich tyle liryzmu, kobiecości i szczerości. Nie udajesz, nie wysilasz się. Twoje wiersze to Ty. Czytając mam wrażenie, że zaczynam poznawać osobę. Jeśli jest inaczej, nie wyprowadzaj mnie z błędu, bo zdążyłem już tą osobę polubić. Jutro również będę czytał.
"Czymże jest to, co czuję..." - piękny.