My home is my castle, my heart is an open space…

Tyle o sobie wiemy, na ile potrafimy się otworzyć. Ciągle…

 padało, to tak typowe dla angielskiej pogody, do której już się przyzwyczaiłam i nie zamieniłabym na żadną inną. Kochałam mój mały dom na obrzeżach Bath. Odkąd pamiętam, zawsze fascynowała mnie Anglia. Wyspiarskie zdystansowanie i chłód. W głębi byłam Angielką. Nie szukałam wrażeń, może, jak każda kobieta w moim wieku, tęskniłam za uniesieniem. Jednak stabilizacja, którą znajdowałam w ramionach męża, i miłość w jego oczach rekompensowały mi tę drobną nostalgię. 

Nie jesteśmy w stanie przewidzieć przyszłości, bo ona zawsze niesie niewiadomą.

Nadświadomość - napisała w komentarzu pod wierszem. Nie dywagowała. Tak zwyczajnie odsłoniła wszystkie ukryte znaczenia, że aż się wystraszyłam.

Kiedy uchylasz drzwi, weź oddech, może za chwilę zabraknąć powietrza.

Chwile płynęły jak angielska herbata. Five o’clock. Łyk po łyku. Słowo po słowie. Powoli, przecież znałyśmy się od zawsze - gdyby istniało. Nie dziwiło zawierzenie od pierwszej wypełnionej sobą myśli. Tak po prostu musiało być.

Niecodziennie spotyka się kogoś, kto potrafi zawładnąć tak, że wszechświat przestaje się liczyć.

To uczucie odkrywania siebie w innej głowie, dotykania myśli w obcym ciele - to się zdarza, zdarzyć może każdemu nawet w najszczelniejszym, cichym azylu.

Można mówić o zaufaniu i ono wcale nie dziwi. Staje się oczywiste,

że na dobranoc mówiłyśmy dzień dobry i rozmowa na chwilę zmieniała się w rwący potok, spływający z najodleglejszych źródeł w polskich górach.

Dziś wiem, że wszystkie pola usiane makami będą kojarzyły mi się z nią, ze mną, z nami. Szare oczy wygięte w koci łuk, bystro obserwujące świat, zerkają z fotografii i są odbiciem mojego postrzegania.

Nieczęsto wśród tak wielu twarzy można odnaleźć tę właściwą.

I choć przeszłość miała smak gorzkich migdałów, kosztowałam teraźniejszość bez strachu. Pogoda też potrafi zaskakiwać. Słońce rozświetliło Bath na dobre.

Kiedy opadają tumany kurzu, wszystko wygląda inaczej.

Siedziałam na gruzach twierdzy.

…dla niej.