Julando, zaczynam rozpoznawać twój styl. Po pierwszych wersach wiem, że to Ty. Dorobiłaś się swojego, charakterystycznego sposobu rymowania, swojej własnej liryki. W związku z tym nic dziwnego, że jest pięknie jak zawsze. Pozdrawiam. PS

Linko, to jest piosenka, ale juz nie robię dopisku "piosenka", bo od razu czytelnik reaguje tak :"cóż to piosenka, więc niskie loty", a ja staram się, aby było to "coś" na granicy całkiem fajnego wiersza. Jak jest? Powiem, że różnie, ale wybieram właśnie raczej ciepłą lirykę niż czarne strofy "nowomowy", bo żalić się nie sztuka, a umieć przetrwać z uśmiechem, to umiejętność.
Proponowana zmiana jest super, dodaje liryki i poetyki, jednak cały tekst jest prawdziwy, a w Twojej wersji pojawiają się "słone świty", a świty nie są słone, bywają zmierzchy, a spacery są za krótkie, nigdy wielkie... Czy można kłamać dla poezji?
Mogłaby być wersja dla tych, którym spacer trafia się wielki, a świty nie pachną kawą, tylko łzą... A na pewnym etapie życia, już dni tylko mkną, więc "bielone stoją" znów jest kłamstwem. Tekst powstał, aby pokazać, że nic a nic nie ma już ani na Ziemi, ani niebie, nowego do opowiedzenia i zobaczenia. Było już wszystko lepiej lub gorzej. Wypełniliśmy już wszyskie zdania - początek jest wszystkim, dalej musi być konsekwentnie. Linko, dla mnie nie ma już nic do odkrycia, pokaznia, zobaczenia. To jest wypalenie, a o tym byłyby tylko czarne wiersze.
Dziękuję Ci Linko, nie pomyślałm, że zajrzysz do piosenki, widuję Cię gościem w POEZJI. Miło mi, pozdrawiam!
P.S. Niestety nie ma Klanu Julandy, gdyby Julanda miała Klan, nie pisałaby wierszy...

Okej, to krok po kroku, a może raczej tutaj, opuszka po opuszce - do sedna
a) dopisek "piosenka"
na mnie działa bez automatu cóżtopiosenkawięcniskieloty. Rejestruję: piosenka. Wchodzę zobaczyć, jaka jest. I tyle.
"niskie loty" bez dopisku
też szablon. Są przecież liczne odmiany piosenki. Bez dalekiego szukania: Edith Piaf? Bułat Okudżawa? Bob Dylan? Władimir Wysocki? Chavela Vargas? Jacek Kaczmarski? Louis Armstrong? Piosenki z filmu Cabaret (nie tylko śpiewane przez Lizę Minelli)? O śpiewaniu Lisy Gerrard nie wspominając Prawda, że najczęściej słowa zrastają się z muzyką, tak że trudno o piosence mówić bez tego, co ją w ogóle piosenką czyni. I rzeczywiście, część z wymienionych śpiewała nieszczególnie ambitne teksty, wyjątkowość brzmienia dawały słowom głos i/lub muzyka, charyzma. Ale tak samo część z wykonań to jednak też słowa lub przede wszystkim słowa – spoza konwencjonalnego hasła "piosenka".

c) Tekst powstał, aby pokazać, że nic a nic nie ma już ani na Ziemi, ani niebie, nowego do opowiedzenia i zobaczenia
Yhm. Rozumiem. Jeśli taki był cel, miał tylko zgodnie z prawdą opisać pojedyncze spojrzenie ("ja myślę, że w moim świecie nic a nic nie ma już... itd., ale nie wiem, jak jest u innych), pozostaje się zgodzić, że w inny sposób nie można było go napisać. I jest okej.
Jeśli natomiast miałby mnie przekonać, że tak jest wszędzie i zawsze, że opis dotyczy jakiegoś całego świata i jakiegoś "każdego", łeb w łeb, nie przekonałby mnie. Raczej przeciwnie.

d) kłamstwo dla poezji – w najdzikszym skrócie. Pozwól, że coś pokażę, a Ty, jeśli chcesz, możesz patrzeć ze mną.

- za słone świty
owszem, z łzą. Jednak nie tylko. "Słone" rozszerza znaczenia. Potocznie "słono płacić", "słono go to kosztowało" itp. Zatem, "takie świty, jakie nas za drogo kosztują". Od słonego też bliziuteńko do morza – świt zaczyna szumieć. Inna ścieżyna: za słone, czyli zwyczajnie przesolone, czyli nie do przełknięcia lub niesmaczne (Pewnie, jak ktoś się uprze, skojarzy ze sloganem "bo zupa była za słona"; zauważyłam, że medialne znaczenia ze spotów reklamowych przesączają się ludziom do myśli coraz łatwiej i bardziej niepostrzeżenie; ale i to skojarzenie, wydaje się, raczej by tekstowi nie zaszkodziło) Dalej: "za słone" w piśmie nie, ale dźwiękowo powinowacą się z zasłoną: świty-zasłony. Czy wśród tego nie może zmieścić się znaczenie: "budzę się zbyt wcześnie" (również w znaczeniu przenośnym)?

- dni jak bielone stoją i mkną
tzn. najważniejsze: zarazem dłużą się i uciekają. A jasne są tylko z pozoru, powiedzmy, na niby, tak trochę udawanie: nie - biały dzień, a bielony. Pod spodem różnie bywa.

Ile w tym kłamstwa? julanda?

I jeszcze Chavela do posłuchania
http://www.youtube.com/watch?v=vFD-HxPpP_U

Pozdrawiam przyjaźnie.

Myślę, że prędzej jestem niż nieoceniona Dziękuję za czas i cierpliwość

Zoluś! "Pachnie kawa", ale będzie trzeba wyrzucić szafy! A ktoż mi je zniesie z czwartego bez windy?

Dzięki, że znalazłaś chwilkę, pewnie zasłoniłaś oczy zegarowi, albo zasnął zmęczony, a Ty bezszelestnie przemykasz przez poezję?
Pozdrawiam!
P.S. Zerknij pod mój następny koment. pod Kamysią. )

Kamyczko, a zaśpiewasz ze mną? Śpiewam sobie od wczoraj, tak mam, że nową piosenkę śpiewam pierwsze dwa dni.
A inwersja? BĘDZIE DO ŚPIEWANIA WERSJA ZOLI... Co się z nami stało, że tak bolą dziś inwersje? Mnie też, złapałam się tu w pułapkę sentymentu, a "pachnie kawa" mieści się z szafami i budzi ze zbytniego rozkołysania melodią...

Śpiewamy Kamyczko? Z życiem?!
Buziak!