Stefanowicz - masz, zdaje się, z natury ucho czułe na brzmienia, na muzyczność mowy i z nich - względną łatwość rymowania. Co (wg mnie) na korzyść Twoim tekstom nie wychodzi, ponieważ płyną z prądem nazbyt biernie, jak źdźbła trawy lub cokolwiek innego wrzuconego w leniwy nurt. W czym oczywiście niby nic złego. Gdyby nie fakt, że ciśnięte w wodę wcześniej wymuskano do najdrobniejszego włókienka, żeby śliczne było. Czyli, konkretyzując metaforę, może nadto spiętrzoną, jak dla mnie poniewczasie (podobnie jak Twoja ekfraza z Muncha), nadmiernie hołubi wiarę w oczywistość wszelkiej emocji, uczuć, przeżycia. I stąd bierze się nieciekawy efekt błahości tego, co w istocie prawdopodobnie wcale nie jest aż tak płytko mocarne, jak mogą sugerować Twoje wiersze.
Pozdrawiam.

No, no...bawisz się słowami i to jak pięknie. Ostatnia zwrotka moralnie zasmuca...ale jak to ktoś wyżej napisał...cóż , samo życie. Pozdrawiam

Dzięki wszystkim za przeczytanie. Link_a. Wydaje mi się, że samożycie to coś jakby starośćnieradość, tyle że znaczy coś zupełnie innego
Mówiąc zaś serio, biorę mimo wszystko twoje uwagi za komplement i dziękuję. Rymów nie muskam, nie pieszczę. Ot piszą się. Osobiście uważam, że to dobrze, iż sprawiają łagodne wrażenie dopieszczenia. Melodyjność cenię sobie bardzo i chętnie zostałbym bardem, lub innym pieśniarzem, tyle że nie umiem grać na niczym poza nerwami. Treść - rzeczywiście mam skłonność poszukiwania emocji w poezji. Pewnie też nie zawsze udaje mi się je znaleźć. Ot samożycie .
Julanda, Beawid. Dzięki za ciepłe przyjęcie

Śpiewny, płynny, poukładane akcenty niczym akordy, co bardzo sobie cenię w wierszu, refleksyjna i trafiona puenta.
Widziałoby mi się deczko mniej zaimków,
ale to na marginesie

Słoneczne serdeczności

Ech, errrotyk taki, że mniam! Masz, Rycerzu, to COŚ, o które inni błagają Boga na kolanach, i nie dostaną, bo z Tym się trzeba urodzić!

Pięknie widzisz kobietę: kosmyk włosów, policzek, czarne oczy, i pstrykasz fotki, zakochany, zauroczony!

Graj Pan, Panie Scherzowicz! Cudko!

Cudownie piszesz. Można się uczyć na tobie?