Heh, fascynująco zobaczyć, jak ktoś zupełnie inaczej może widzieć czytanie. Aż z ciekawości przyjrzę się i spróbuję opisać własne odmienności, zastanowić się, jak ja mogłabym mówić w zgodzie z sobą.

"instynkt jest wytrychem do każdego wiersza"
instynkt jest drogą do wierszy z którymi mam się w życiu spotkać

"do cudzych wierszy wchodzi się jak złodziej"
w spotkane wiersze wchodzi się jak w podróż

"okno parapet podłoga"
żywy kosmos żywa ziemia żywe niebo

"może były drogowskazy dla turystów
ale nigdy w nocy"
może przyjmą wędrowca w siebie

"teraz tylko instynkt"
teraz mój instynkt i dary tego, co spotkam, pomogą mi może w drodze

"łapię się epitetów i potykam na kropkach"
mówię hej epitety jak się macie dzień dobry kropki

"wiersz
zakładam na siebie jak maskę"
wiersz jak człowiek patrzę mu w oczy patrzę jakie ma ruchy jaką twarz wsłuchuję się w jego głos

"pęka na zmarszczkach"
może mi pokazać światy których nie znam

"przez szpary widzę tylko
słownik wyrazów obcojęzycznych
czyjeś galerie znaczeń"
rozglądam się uważnie i idę ufnie tam dokąd wiersz zechce mnie prowadzić

"milczenie stroi kobietę"
milczę żeby wiersz mógł mówić mówię kiedy mnie o coś pyta

"wychodzę dopiero gdy świta
mi że powinnam
zatrzymać słowa w ustach
by nie uległy zniszczeniu"

idę mówię: wierszu twoja ziemia zostanie we mnie

---
Fajnie, że spotkałam Twój wiersz, kwiat Jego ziemia zostanie we mnie Była gościnna, przyjazna. Dzięki niej mogłam pomyśleć, czym jest to, co ważne dla mnie. I nazwać to, bodaj trochę. A to dla mnie dużo. Dziękuję.
Dobrego.

naprawdę bardzo, bardzo dobry wiersz, troszkę inaczej czytam niż link a; mianowicie, jest coś z profanacji po stronie czytelnika, z drugiej swoisty akt łaski w puencie, by wiersza nie pogrzebać przedwcześnie, świetnie ten moment wychwyciłaś
pozdrawiam z deszczowego śląska

kwiat_kalafiora, możesz proszę bardzo, ziemia wiersza jest Twoja.

No proszę. Inna odsłona kwiatka Nie taka, jaką znam, ale i tak weszłam weń z przyjemnością.

Witaj.
niespodzianki mają to do siebie, że się ich człek nie spodziewa!
Z przyjemnością potupałam nóżką, owoż pomruczałam instynktownie pod nosem. Odchodzę kontenta. Bardzo.

Serdeczności!