Nastrojowy i jednocześnie bez pretensji do nadętej poetyckości tekst. Barwnie opisany studencki czas, w którym jeszcze wszystko jest możliwe i ten postudencki, w którym już nie wszystko. Pośrodku zaś czarna dziura...
Jakże trafna jest diagnoza, że tylko podatki i śmierć są pewne. tak czy owak trzeba zapłacić. Pięknie napisane. Czytałem z przyjemnością parokrotnie i na pewno jeszcze tu wrócę.

Bardzo refleksyjnie... Ciekawie rozdarta część pierwsza od drugiej, daje mocny efekt. Trzeba przyznać, że poruszająco (i interesująco) słowa tu zaplotłeś. Cóż... Wzruszylam się. Zjesienniałam.
Pozdrawiam.

P.S. Rozumiem, że myślniki potrzebne (sprzeciw ku przecinkom?), ale czy musi być też ten koło dwukropka?

Wasinko, jestem otwarty na sugestie dotyczące interpunkcji. "Chory żyd" pojawia się w trakcie rozmowy przy stole ale i wynika z jej kontekstu. Oczywiście samej rozmowy nie przytaczam, bo to już poemat trzeba by zapisać. Ten dwukropek i myślnik miały sugerować, że to nie luźna opinia narratora, a podsumowanie jakie pada przy stole. Z drugiego myślnika mogę zrezygnować na rzecz powiedzmy, kursywy (czy tak byłoby lepiej?) ponieważ to już myśl narratora.
@Oke, miszcza mamy już na portalu. Jeden wystarczy. Dziękuję za uwagę. Waham się nad zmianą, zwrot nie darmo jest w cudzysłowie. Obarczony błędem, miał dobitniej poświadczać brak znajomości "lingua franca" przez narratora.

Ja to jeszcze przemyślę.

Dziękuję za pomoc i sugestie.

a -
Czy wiersz bardzo zdążył się przywiązać do podkreślonej postaci z narzędnikiem, sisey? Wydaje się mocno stylizowany; to zresztą forma archaizująca - tak miało być?
Nad wyraz ciężkie od grawitacji dłonie
Nad wyraz ciężkie z grawitacji dłonie
Nad wyraz ciężkie - bo grawitacja - dłonie
lub może jeszcze inne. Zapewne są.

b -


liczę skrzydełka martwym muchom
[...] serca pod nagą żarówką

Wiem, że brak zaimka może znacząco zmieniać sens. Istnieje w ogóle możliwość chociaż porozważania zmiany?

c - bardzo wyraźne współbrzmienia w pierwszej części. Zakładam, że świadome?

d -
Inwersja. Konieczna? Tak na sto procent? Hm?

e -


Heh, na "wszystkich" reaguję mniej więcej tak jak na Każdego Dlatego na prywatny użytek zamknęłam na mgnienie w tym miejscu oczy. I było tak:

Nie daj bóg Hegla wezwą - będzie rzeź
uwiera stara drzazga:

f - można zastanawiać się nad słowem "uwiera". Czy jest najtrafniejsze w połączeniu z drzazgą.

g -
Fajny wybór "pulchnego". Bo oprócz tłustości wprowadza jeszcze pulchność ziemi, chleba, ciasta, dziecka i podatność na naciski, heh.

h -
To, że herbata grzeje noc jest mi o wiele bliższe niż "zjesienniała". Dla mnie przymiotnik zbędny. Rozślimacza do poetycznej rzewności.

i -
Dlaczego "tylko"?

j - a propos to tyle o interpunkcji, choć treść ważniejsza...
Mnie się wydaje, że interpunkcja i treść zależą od siebie bezpośrednio. Bywa, że tylko interpunkcja decyduje o znaczeniu.
- To znaczy, że go nie lubisz?
- Nie, lubię go.
- Nie lubię go.

-----
Dla mnie to tekst o zawieszeniu śmierci. Powiedzmy. Mniej więcej.
Studentów nie widzę.

Dobrego, sisey - ta od nie wiadomo czego

Jestem pod wrażeniem. Wiersz ma siłę.
Pozdrawiam.

Nie było mnie tu, choć powinnam. Szczerze żałuję, że przegapiłam. Tekst jest dobry, intrygujący. Pozdrawiam, Sisey'u.

ze stołu dawno sprzątnięte, światła pogaszone, a tu goście mili. Cieszę się, żę czytacie no i że ślad jakiś po tym został.

Bosski, skoro leciałeś, to wybaczam.