Podmiot liryczny zwraca się do anioła taty, a potem ten sam adresat dla ducha taty zapala znicz? Nie rozumiem również na czym polega rozdzielenie ducha taty od osoby taty, być może to moja wina, że nie rozumiem, ale przypuszczam, że skoro tak jest to wiersz ma jakieś niedociągnięcia. Pogubiłem się w liczbie osób występujących w utworze.
Jeśli chodzi o sprawy techniczne to czemu ma służyć
i na końcu pierwszego wersu? Nie widzę uzasadnienia tej przerzutni, przeszkadza w odbiorze, psuje wersyfikację, ale tak, jest na topie takie używanie liter i znaków tylko po to, żeby wyglądały, ale do utworu to nic nie wnosi.
Cytat:
twój anioł ma siwiejące skronie i
pooraną zmarszczkami twarz
Cytat:
twój anioł ma zniszczone dłonie
i szkliste spojrzenie
Cytat:
twój anioł niezdarnie gładzi po włosach
Cytat:
i tylko ty znasz prawdę gdy
zapalasz dla niego znicz
Rozumiem, że powtórzenia zaimków to celowy zabieg, ale w tak krótkim tekście można sobie przynajmniej dwa darować.