dziękuję
wiersz jak piosenka, taka poetycka, aktorska i z fortepianem
przeczuwałam ten absynt...
piołunna mm

MM. Wiem, że przeczuwałaś. Od dłuższej chwili mam wrażenie naszej poetyckiej bliskości. Już po wrzuceniu "listopadowej..." do poczekalni znalazłem "butelkowe szkła" w Twoim wierszu. Nic tylko telepatia

Gawędziarzu, witaj. Cieszę się, że Ci się podoba. Zabieg ze złotem był celowy. Chodziło o zabawę słowem. Zastanawiałem się tylko czy nie przegiąłem i czy nie będzie się tego trudno czytało. Najwyraźniej przegiąłem

Wiersz w moich ulubionych klimatach, co oznacza, że jest wpisany w pewną konwencję tworzenia. Jest ona, jak wynika z moich obserwacji o piętro pogody nad ziemią, dając czytelnikowi poczucie, że nie tylko smętnica i trudne problemy, ale stały poziom wewnętrznej radości, która stabilizuje istnienie, właśnie to piętro nad ziemią. O ile rubinowie wino nie nowość, to chmielnie się złocą ciemne słody już jest wyższą szkołą metafory (chyba, że mam jakieś zaległości w reklamach piwa, co jest możliwe!). Podobnie dobrze się prezentuje w wyobraźni wieczór tchnący absyntami. Seledyn pleśni zaś tak mnie zatrzymał, że nie doszłam do butelek, zastanawiając się nad formą grzyba! Mega wzmacniacz wyobrażeń! W reprezentowanej klasie jest super! Pozdrawiam!

Szczerze powiem, że tytuł mnie zaskoczył, no bo jak to - zieleń na jesieni? Twój wiersz jednak to nie tylko zieleń - to eksplozja barw, która w pełni mnie urzeka. Bardzo dobry wiersz, to trzeba przyznać. Pozdrawiam.

Gawędziarzu, chyba czas przeczekać ten trudny styl
tak jak moje "rozszarzałe rozszerzają"
tak subiektywnie, mnie się te "złocą złotne słody" podobały bardziej
dużo bardziej
ze względu na grę słów i brzmień
to chyba jednak to poetyckie współodczuwanie
pierwszych myśli

Faktycznie listopadową porą tak trudno o zielenie, jednak ta butelkowa jak najbardziej przypadła mi do gustu, zabieram razem z tą seledynową pleśnią.
Też podobał mi się ten wers "chmielnie się złocą złotne słody" chociaż teraz rzeczywiście to -zł - się nie dubluje. Widzę, że szykuje się jakiś większy barwny cykl. Z przyjemnością poczytam. Serdecznie pozdrawiam.

Ooo, nie myślałem, że ktoś tu jeszcze zajrzy. I to Taki Ktoś!