Nadzieja

Jak dziecku odebrano matkę.
Jak słońcu odebrano promienie.
Jak niespodziankom odebrano zagadkę.
Jak poetom odebrano natchnienie.

Jak Księżycowi zabrano ciemną noc.
Jak aniołom zabrano wszystko w niebie.
Jak zmarżniętemu zabrano koc.
Tak samo zabrano i mi Ciebie.

Jak dano w szare,mokre dni wspomnienia.
Jak dano żal za ludźmi ,których kochamy.
Jak dano przez ludzi dla mnie różne cierpienia.
Jak dano mało rzeczy ,których rządamy.

Jak dano ból po stracie kogoś bliskiego.
Jak dano rzeki ,które wysychają.
Jak dano strach przed upadkiem życia ludzkiego.
Tak dano mi miłość ,którą za złą mają.

Tyle mi życie rzeczy dało.
Tyle smutków a czasem promień radości.
Jednak wciąż mam kłopotów nie mało.
Czasem łyk złości we mnie zagości.

Może kiedyś to wszystko ulegnie zmianie.
Może zmieni mnie parę lat.
Może wrócisz do mnie kochanie.
Może na łące świata ,wyrośnie kolejny i to nasz miłości kwiat