ha - zakończenie intrygujące - w połączeniu z interesującym tytułem wywiera całkiem dobre wrażenie - ale - w treści można trochę odsączyć z dopowiedzeń (np. "za oknem" (w zakończeniu dowiadujemy się gdzie) - "gdzieś tam jest" (w sensie: sama "rzeka" - "gdzieś tam dalej jest" (w sensie: samo "morze" - ja bym powycinał to opisywanie, ale nie nalegam, ma być Twoje i po Twojemu

Chyba autor pragnął nakreślić wierszem możliwości obejmowania przestrzeni myślą niczym obecności pośród tego życia lub krajobraz wewnętrznego postrzegania choć przenika samotnością nie jest smutny .pozdrawiam

Emily - pomarudzę, a co? Zapis, czemu w słupku? Niektóre wersy rozbiłaś zupełnie niepotrzebnie. Morze śpiące pod lodem? Mieszkam nad morzem, wiesz, zamarza jak jest bardzo duży mróz a i wtedy nie śpi. Kiedyś utworzyło się lodowe molo, sięgające ponad 100 metrów w głąb morza. Uwierz mi, morze pod tym lodem nie spało, burzyło się jakby chciało wyjść. Ale Twoje morze śpi. Za to wers w ukośnikach - cudeńko. Zaraz jak tylko go przeczytałam to pojawił sie obraz zgarbionej postaci wpatrującej sie w okno nie wiadomo po co. Zbudowałaś ładny obraz, to mi się podoba. Do miłego...

julia jaz: zapis w słupku, bo chciałam, żeby trochę szarpało przy czytaniu. Zapewne mało logiczny kaprys z mojej strony. Moje morze śpi, ale wzdycha, więc można powiedzieć, że trochę się burzy. Acz fakt, naciągane. Równie dobrze mogłam napisać, że nerwowo obraca się przez sen czy coś.
Cieszę się, że tytuł i pierwszy wersik przypadły do gustu
Dziękuję, że pomarudziłaś, biorę wszystko pod uwagę i do serca, ten wierszyk już zostawię, jak jest, ale na następny raz postaram się, żeby było lepiej (jak to powiedział Picasso, obrazy się poprawia, malując kolejne obrazy).
Pozdrawiam serdecznie.

Wasyl: następny wierszyk będzie (mam nadzieję) lepszy miło, że końcówka się podoba.
Pozdrawiam.