Do "Daniel Madej":
Jak możesz stwierdzić, że tekst jest bardzo słaby, a później pytać o czym on jest ?

Jak możesz sugerować bełkotliwość i nieporadność tekstu nie wiedząc o co w nim chodzi ?

7 wers. Tak powinnam napisać?

Fakt, o niczym. Mnie wyszło ze to wiatr wbije się w ziemię. Mam propozycję żeby autor dokładnie przemyślał co chciał napisać. Miłego...

Zgadzam się z wodniczką. Wiersz, mimo widocznych technicznych niedoskonałości ma swój - odczuwalny - klimat, jest również bardzo obrazowy. Mnie porwał w świat fantazji. Pozdrawiam autora i życzę wytrwałości w tworzeniu równie ciekawych utworów

Do "Daniel Madej":
Wiersz nie jest nieporadnie napisany. To Ty jesteś nieporadny... bo go nie rozumiesz. Czytam wiersze innych autorów, nie martw się o to.

Do "Nalka31":
Wyrwany z kontekstu? Nie sądzę.

Do "julia jaz":
Jakim cudem wyszło Tobie, że to wiatr wbił się w ziemię ? Proponuję trochę pomyśleć kiedy czytasz moje wiersze. Wiem, że to może boleć, ale jeśli z takim podejściem będziesz czytać kolejne. Możesz sobie od razu darować.

Do "wodniczka":
Bardzo dziękuję za opinię. Zaburzenie rytmu nie zaślepia Tobie przekazu, a więc cieszę się, że osoba potrafiąca czytać i myśleć skomentowała mój wiersz pozytywnie. Wyślę Ci wiadomość, jeśli coś zmienię . Pozdrawiam serdecznie.

Upierając się przy swoim geniuszu nigdy nie będziesz pisał dobrze.

Wytłumacz mi dlaczego wiatr ma błąkać się bez słów i co w końcu i dlaczego wbije się w ziemię?

Do "julia jaz":
Nawet nie odpowiedziałaś na moje pytanie. Skoro wyszło Ci, że to wiatr wbił się w ziemię, to chyba jednak nie czytasz zbyt dobrze . Ja mam sobie darować uszczypliwości? Przepraszam Ciebie kochana, ale doskonale wiem, że wiersz nie jest idealny technicznie. Napisanie mi, że jego treść jest o niczym ma być dla mnie pomocą? Powiedz mi w czym i sama sobie wyluzuj... bo za cienka w trampkach jesteś.

Do "Daniel Madej":
Ja nie upieram się przy swoim geniuszu. To Ty nie dopuszczasz do siebie myśli, że nie rozumiesz tego wiersza, a więc zarzucasz jemu bełkotliwość i nieporadność, trochę samokrytyki się w przyszłości przyda. Zauważ, że ja rozsypuję wiatr na środku lasu, robię to świadomie, ale pod koniec to ten sam wiatr... zdmuchuje księżycowy pył którym obsypałem kwiaty. Co z tego wnioskujesz? Nic. Dziwne... ponieważ to po prostu robienie czegoś, co później okazuje się być szkodliwe. Możesz coś powiedzieć, co wróci do Ciebie z odwróconym skutkiem. Jest to dość szeroki temat, bo z życia codziennego i z różnych jego dziedzin, a więc pole do utożsamienia się jest ogromne. W moim przypadku... tym co do mnie wracało po przez rozsypanie wiatru była "Zawiść" innych ludzi. Interpretować sobie możesz dowolnie, bo masz do tego w tym wierszu możliwości. Słowa "niech błąka się bez słów" to moja cicha nadzieja żeby wiatr nie powrócił. Niestety "nie zacznę nawet liczyć czasu, a zawieje mi od stóp" mówi samo za siebie, a "Magicznym pyłem zebranym z księżyca, obsypię każdy kwiat, lecz spadnie bezwładnie i wbije się w ziemię, gdy zawieje znowu wiatr" ma na celu pokazać, że ten nieznośny wiatr niweczy wszystkie moje plany, niszczy starania. Wiersz powstał, kiedy byłem w związku z moim przedostatnim facetem, a wszyscy jego poprzedni partnerzy byli strasznie z tego powodu zazdrośni. Wiatrem był fakt, że z nim jestem... ponieważ równie szybko się on roznosił i ten wiatr wracał do mnie w wielu postaciach (pogróżki, wyzwiska i inne kiepy).
Mogę tym wierszem opowiedzieć swoją historię, jak i również daję czytelnikom pole do utożsamienia się z ich przeżyciami. Czy zatem jest o niczym, czy po prostu nie potrafisz go pojąć? Jeśli w przyszłości napotkasz na jakieś moje wiersze, zapamiętaj sobie na zawsze... ja nigdy nie piszę o niczym.

Wiersz powinien bronić się sam. Ten mówi cokolwiek dopiero po twoim wyjaśnieniu, które zajmuje 10 razy większą objętość niż sam tekst.
Wiatr, księżyc i kwiat, to jedne z najbardziej zgranych motywów, znaczą wszystko i nic. Trzeba nie lada umiejętności, by je wykorzystać niebanalnie.

PS Kwiat może opaść na ziemię, ale wbijającego się w nią, to nie widziałem.

Metaforyka w twoim wierszu jest nieczytelna, hermetyczna, znaczy to, co powinna tylko dla autora, dla odbiorcy jest niezrozumiała. Ot, jakiś odrealniony obrazek ze sporą dawką kiczu.

jak autor ma więcej niż 15 lat, to czas płakać nad sobą. Przykre i smutne

Co do utworu, taki sobie. Trochę, EMOwy, ale lubię laski EMO, więc jestem na tak.