kiedy gubisz włosy wiatr rozsnuwa je
po wszechświecie lśnią potem odbijając zimne
światło gwiazd

i to lśnienie zwodzi mnie kiedy błądzę po twoich
śladach

niełatwo jest cię szukać trzeba uważać na komety
których orbity przecinają moją i zdradliwe
pola grawitacji czasem ciskają mnie ku planetom wtedy
spalam się w ich atmosferach a popiół bezładnie krąży
w naturze

jak woda
gazy
życie
i wiara

wiele czasu musi upłynąć zanim ponownie skupię się
i skrzepnę tak wiele czasu

nie mogę sobie pozwolić na stratę czasu

zwłaszcza
kiedy będę bliżej i światło słońca dotrze do mnie ledwie po kilku minutach
to będzie trudny czas nie wiem czy zdołam
dotrzeć do ciebie unikając wszystkich niebezpieczeństw i czujnych
oczu astronomów strzegą cię dobrze a szansa będzie tylko jedna
na całe setki lat

ale na razie
jestem bardzo daleko udając niewielki obiekt obłoku oorta
wypełniają mnie cisza ciemność i oczekiwanie

właśnie oczekiwania jest najwięcej