Krótka ale bardzo nastrojowa i pełna uczucia impresja. Przeczytałem z przyjemnością. Lekko napisane. Pozdrawiam.

ładnie się plecie ten wiersz. "pupa" mi trochę zgrzyta. nie, że pup nie lubię, ale... może lepiej "górą w dół"? ogólnie dobry tekst. jest opowieść, w której można się zatopić. pozdrawiam serdecznie. msh

co do tytułu: bardziej "List" niż "pocztówka", bo tu tekst rozbudowany, a pocztówka kojarzy mi się raczej ze skrótowością i zwięzłością przekazu (mało miejsca na tekst) - dlaczego wielka litera "I" na początku trzeciego wersu? -
"latające kulki liści
ciągną się po niebie" - latające/ciągną się - dlaczego dubeltowe podkreślenie podniebnego ruchu, może wystarczy samo "ciągną się", dlaczego dopełniaczowo "kulki liści", może wyrażenie "kulki z liści"?
"tak, jak" - nie do końca czuję ten przecinek, wolę bez pauzy, ale w sumie... nie wiem
"wierzbą/wierzba" - może druga wierzba na "ona" - będzie wieloznacznie
generalnie całość sprawia dobre wrażenie, spostrzeżenia tylko do rozważenia, tzn. niezobowiązujące Autorkę/Autora

dla mnie za lekki i o niczym, nie podoba mi się niestety
"kulki liści" i "gwiezdny pył" dobiły całość
"(kto wie, co zdarzy się jutro)" - niepotrzebne i oklepane
być może mój inny odbiór jest wynikiem niedopasowania nastrojów
jednak mam nadzieję kolejne utwory widzieć lepsze
pozdrawiam
mm

otwarcie wiersza wspaniałe, jednak mam sugestię do spadną, skoro zawieje wiatr to porwie/zerwie/zrzuci/skradnie/ lub coś w tym deseniu

druga strofa do przebudowy/napisania na nowo, nie dlatego, że nie ważna, ale użyłaś jak zauważyli wyżej dość mętnej metafory (kulki liści) oraz oklepanej (gwiezdny pył), ta mogłaby się obronić, gdyby ją osadzić mocniej w treści, zwłaszcza, że odsyła czytelnika w głębię

w trzeciej za sprawą pupy, japa (gęba) mi się rozjechała, bo sam tak wieszam spodnie, z tym, że nie w kant (ale mniejsza), pupę zastąpiłbym np: kieszeniami, da to do myślenia, że np: coś z nich może wypaść

do czwartej i piątej większych uwag nie mam, po za jedną: użycie nawiasu; zawsze jak widzę takie rozwiązanie, to mam wrażenie, że piszącemu brakło konceptu jak tekst poprowadzić dalej, dla mnie nawias to ostateczność i musi wynikać z braku innej możliwości

w ostatniej wywaliłbym potem, strasznie nieszczęśliwe słowo, też jak z nawiasami, ostateczność, spójrz na nie jak na rzeczownik i nieciekawie się prezentuje, zresztą w tym wypadku usunięcie go wyłoni przerzutnię, w moim odbiorze powtórzenie nie razi i puenta, która ładnie spina całość

ogólne wrażenie bardzo dobre, jest pomysł i jest treść, oraz dająca się odczuć nostalgia za bliską osobą

pozdrawiam serdecznie

Wiersz z przyjemnością przeczytałam, poczułam nostalgię i zmusił mnie do podróży w moje wspomnienia. Ładny

Wiersz Podoba mi się .Sczególnie gdy kolejny raz przeczytał mi go Tata a ja słuchałam z opuszczonymi powiekami, a mysli uleciały...Czekamy! Poczytamy jeszcze

No to nadrabiam
Witam ponownie, widzę, że można odnaleźć Cię nie tylko w prozie.
Wiersz smutny ale głęboki i bardzo prawdziwy, trochę iskrzy tutaj melancholią i tęsknotą za bliską osobą.
Adelo masz prawdziwy talent.
Mam na tym portalu osoby które bardzo lubię czytać i Ty staniesz się zapewne następną.
Pozdrawiam

Witaj Kushi
Dziękuję))))). Cóż mogę więcej powiedzieć...hmm, raczej skromna ze mnie dziewczyna choć nie zawsze
Pozdrawiam
A.