A ja dziś tylko odhaczę łapką, że łyknęłam, aż miło Ale że dziś już jestem straszliwie zmęczona (chyba się przepracowałam), to wrócę jutro ze świeżą głową, po restracie, i rozwinę odhaczanie, bo chyba (aczkolwiek nie na pewno) się troszkę poczepiam.

Pozdrowienia

Daniel Madej - za granicę krzyku - zdaję sobie sprawę, że oryginalne to nie jest, ale pomyślałem, że to dobrze oddaje istotę utraty, w sensie: śmierć jako przekroczenie granicy, za którą nie dotrze krzyk żałoby, ale pomyślę nad modyfikacją
malpica - ależ proszę się czepiać, rozwój to priorytet
Wiolin - tutaj nauczka to nie zdrobnienie, to gra słów: nauka odchodzenia / dać komuś nauczkę

wiem, że tytuł sugeruje w miarę jednoznacznie o co może chodzić, ale drugie dno odnosi się zmiany perspektywy, przejścia (woda/ogień, dym/ogień), zamysł odnoszący się do jakościowej zmiany, nowego etapu życia -
może jednak zmienić tytuł na "Nowo tworzenie"?
co z interpunkcją, może pokombinować?
co z wersyfikacją (chodziło mi też o zmniejszającą się liczbę wersów, jakby odliczanie)?
proszę o opinie, gdyż iż że spójna i rzeczowa krytyka umożliwia rozwój i pozwala uniknąć brnięcia w ślepy zaułek

No właśnie tytuł wcale nie jest taki jednoznaczny i jednak bardziej podobał mi się bez nawiasu i bez rozbicia (choć w sumie lubię nawiasowanie i rozbicia, ale nie tutaj). Z interpunkcją myślę i z wersyfikacją też. Nie jestem jeszcze pewna, ale jak już będę, to przyjdę jeszcze raz, bo jednak mi ten wiersz nie da spokoju

Niewątpliwie dobry tekst i o wielu płaszczyznach. Przynajmniej ja widzę tu dwie drogi. Jedna sugeruje śmierć i trwanie po drugiej stronie. Akceptowanie tego co nieuniknione. mam jeszcze inny obraz przed oczami, ale raczej w przeciwnym kierunku. Czyjeś działanie postawiło kropkę nad i. Skończył się jeden etap życia i rozpoczął drugi. Nie mniej rzeczywisty. Powiedziałabym, że to jak pierwsze uderzenie w twarz, które pozwala dojrzeć właściwy obraz osoby z która się przestawało, a potem wszystko się zmienia. Ten świat, w którym do tej pory żyliśmy przestał istnieć. Zaczął się nowy, który wybuchnie płomieniem. Tyle takich moich własnych refleksji. Pozdrowionka.

PS Ja bym widział tytuł bez tegoż nawiasu.