Nierówny rytm, częstochowskie rymy, wytarte puste frazesy... to wszystko już było. Potrafisz napisać wiersz, który nie przypomina niczego, co już napisano? Pozdrawiam.

Dziękuję Kushi, właśnie o to chodziło, miało być prosto i melodyjnie

ks-hp - Pytasz, czy potrafię napisać wiersz, który nie przypomina niczego, co już napisano. Więc proszę, pokaż mi taki wiersz. Słowa są tylko słowami, a odwzorowania zamieszkują literaturę od wieków. Jeśli wymyślisz coś, co w żaden sposób 'nie przypomina niczego, co już napisano' albo będzie to całkowicie niezrozumiałe, albo nikt tego nie zauważy. Literatura nie powstaje z próżni. Pozdrawiam.

mariamagdalena - wiem, że długa droga, ale rymy to dla mnie zwyczajnie zabawa. Próbuję, próbuję. A literówkę poprawiłam. Dziękuję

Owszem, nie powstaje z próżni, ale coś, co już było, nie może być powielane, jedynie wykorzystywane, a wraz z ewoluowaniem człowieka i literatura powinna ewoluować i otrzymywać nowe przymioty charakteryzujące ją. Oczywiście, że poezja zawsze musi być charakterystyczna, bo inaczej nie byłaby poezją (tzn. podział na wersy, strofy, metafory, etc.), aczkolwiek mam na myśli bardziej to, iż powinna być ona niezależna, oryginalna. Pozdrawiam.

Dziękuję Iweta

do ks-hp - Właśnie, właśnie...oryginalna. Wszystko, co mówisz jest prawdą (dla mnie także), ale czy nie masz niekiedy wrażenia, że najpiękniejsza poezja już minęła, a dzisiejsze poszukiwania "nowego" są zbyt usilne?
Naturalnie, warsztat jest szalenie ważny. I świeżość, i pomysł. Ale ja już chyba wycofałam się z tego wyścigu szczurów. Trochę się tym czasem bawię, raz wystukam coś lepszego, raz gorszego. Niech oceniają inni. Pozdrawiam

do Daniel: Oczywiście, że może; chodnik przede wszystkim! A i dzieci potrzebują wierszyków