Podoba od pierwszego do ostatniego wersu. Chłonę pewną akcję, pewien proces. Czuję, że wszystko masz pod kontrolą, że każde słowo jest na swoim miejscu. Na pewno to nie ostatnia moja obecność tu. Pozdrawiam

Witaj

w tym wierszu jest coś intrygującego - to na pewno. Tylko czytam i czytam i przecinki coś mi nie grają... - i to mi lekko zaburza odbiór ale oprócz tego wszystko jest ok

pozdrawiam serdecznie!

zeby to było takie proste to bym wyminiła;P. Na pewno nie cała - mi tylko miejscami brakuje i nie wiem czy dobrze.

kropka dopisała wers na odwrocie
starego wiersza[,]
objętość ryzyka się zmienia

konsekwencja, ignorancja[,]
podpis konającego nad sobą

proces długi i żałosny[,]

słuchać piosenek, zwrotek[,]

tak szczerze - bo ja geniuszem w formach nie jestem - to nie potrafię w niktórych miejscach dostrzec zamiaru przecinka. bez kropek to utrudnia podwójnie. Godzina również robi swoje. Więc po prostu nie chcę psuć Ci wiersza... być może i przez moje ''niezrozumienie''

pozdrawiam serdecznie!

ps. mam nadzieję, że nie jesteś zły za poprzedni komentarz (o tych przecinkach). Widzę, że zagmatwałam jedynie.

wiersz melodyjny,
podoba mi się zakończenie
wiersz,..co mu jest pisane to jest

jeżeli chodzi o przecinki - ja omijam temat interpunkcji, dlatego staram się nie wypowiadać na ten temat, ale faktycznie po ich częściowej likwidacji jest fajnie

Jak dla mnie zupełnie niezrozumiała wersyfikacja, to jak pocięty tekst i porozrzucany dowolnie, zacinam się przy każdym wersie. Miejscami drażni mnie wyliczanka, która nic nie wnosi w moim odczuciu, jak tu:

'słuch, echo, horyzont,
konsekwencja, ignorancja
podpis konającego nad sobą'

Ten fragment nic zwyczajnie nie mówi, czym choćby są te pojęcia dla peela, jaki ma do nich stosunek, albo jaki mają na niego wpływ.

Za to ładnie miejscami bawisz się brzmieniem słów, bardzo udane aliteracje: 'ustach ustaje', 'pęka piękna'.

Ogólnie odnoszę wrażenie, że coś próbujesz, bawisz się formą, ale ten tekst to raczej zaczyn wiersza, przydałoby mu się miejscami więcej mięsa dla upłynnienia (byle nie za tłustego). Poza tym cóż u diabła oznacza: 'objętość ryzyka'? I tylko mi nie mów, że to licentia poetica, bo nie uwierzę.

Zdecydowanie tekst do zabrania na warsztat, bo miewa naprawdę fajne momenty, jak już wcześniej wspomniane aliteracje, jak również:

'symfonia w policzkach dołek
dożywocie winą i winem przecieka przez głowę'

i

'wiersz rozluźnia mięśnie
co mu jest pisane to jest'

Pozdrawiam.

Sprzed tylu lat komentarze .
Ponownie, cudo nie wiersz.
Musze odetchnąć po nim.
Ma w sobie to co poprzednie, zwykłość niezwykłości, które jak życie przecież.
Wiersz piękny.
I chociaż różność słów w opisie i atmosferze barw odczuć które mi czy we mnie lub ze mnie od niego tj. wiersza tego, zachwytem mnie obejmują jak po wierszach tutejszego "Stefanowicza". I pali się COŚ ogniskiem dla którego zapałką m. in. "wspólne słuchanie muzyki" a "drewnem" inne wiersze autora w osobie "lens".
Informacja: "lens" porwany do ulubionych .