Mertseger 3 - magnat
Proza » Długie Opowiadania » Mertseger 3
A A A

Policjant pomógł mi wyjść z zatłoczonego pasażu. Czułem się dosyć niezręcznie, nawet głupio. Mężczyzna w sile wieku podtrzymywany przez stróża prawa musiał wzbudzać niekorzystne wrażenie na przechodniach. Mijająca nas kobieta, przelotnie, nie zwalniając kroku, spojrzała na mnie. Nie wiem… z politowaniem czy potępieniem. Pewnie pomyślała, że jestem pijany. Ciągle jeszcze byłem lekko oszołomiony, by nie powiedzieć - otępiały, a więc i obojętny na to, jak mnie widzą inni.

Funkcjonariusz zapytał, czy może mi jeszcze w czymś pomóc. Zamiast podziękować, pokręciłem przecząco głową. Usiadłem na ławce ustawionej w cieniu drzewa i głęboko wdychałem powietrze. „Co się u diabła ze mną dzieje?”- powoli zacząłem myśleć jak normalny człowiek. - „Zachowuję się niczym przestraszony dzieciak” - beształem w myślach sam siebie. – „I co takiego właściwie się stało? Jakiś obcy facet, może dziwak, a choćby i wariat, chciał mnie o coś zapytać, a ja prawie mdleję ze strachu? Dlaczego? Czym wywołał tak wielkie emocje? Niedobrze z tobą, Jakubie, musisz jak najszybciej udać się po poradę do lekarza. Najlepiej złóż wizytę psychiatrze. Tylko taki specjalista potrafi ci pomóc”.

Monolog, który prowadziłem, w swoim mniemaniu, wewnątrz siebie, dobiegł do uszu paru osób. Przy ławce zrobiło się małe zbiegowisko. Tego tylko mi brakowało. Spojrzałem na twarze gapiów, czy przypadkiem wśród nich nie znajdzie się ktoś znajomy. Doznałem ulgi, widząc, że ośrodkiem zainteresowania nie jestem ja, lecz zupełnie coś innego. Uwagę obserwatorów pochłonęło wydarzenie rozgrywające się za moimi plecami. Nawet nie spojrzałem w tamtą stronę. Podniosłem się z ławki i poszedłem w kierunku postoju taksówek. Podałem kierowcy adres i poprosiłem o odwiezienie.

Miejsce, gdzie taksówkarz zaparkował auto, znajdowało się zaledwie kilkanaście metrów od domu, w którym mieszkałem. Chwila zastanowienia, co zrobić - czy kupić parę butelek piwa i zamknąć się w pustym mieszkaniu, czy też wprost przeciwnie, zawitać do pobliskiego bistro, gdzie w tłumie anonimowych bywalców mógłbym utopić pamięć nieprzyjemnego zajścia w sporej ilości alkoholu - trwała o wiele dłużej, niż myślałem. Trudności w podjęciu decyzji były dla mnie czymś nowym. Na ogół taki wybór nie stanowił wielkiego problemu. Zdecydowanie wybrałbym samotną degustację złocistego trunku. Im bardziej zastanawiałem się jednak, tym niezdecydowanie, w jakim kierunku podążyć, stawało się większe. Z kieszeni spodni wyciągnąłem monetę. Orzeł - mieszkanie, reszka - bar. Potrząsnąłem ją w zamkniętych dłoniach. Wypadła reszka.

Lokal, przepełniony ponad granice możliwości, powitał mnie wesołym hałasem głosów i wspaniałym bukietem wszelkiego asortymentu spirytualiów. Przy stolikach wszystkie miejsca zajęte były przez popołudniowych smakoszy browaru i nieco mocniejszych, rodem z gorzelni, wyrobów. Przeciskając się do lady, przyszło mi do głowy, by rozstrzygnąć następną kwestię. Czy słowo „podchmielony” zarezerwowane zostało tylko dla amatorów piwa? Rozwiązanie tego zagadnienia pozostawiłem na czas późniejszy.



(c.d. Miladora)

Poleć artykuł znajomym
Pobierz artykuł
Dodaj artykuł z PP do swojego czytnika RSS
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • E-mail znajomego:
  • E-mail polecającego:
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • Znajomy został poinformowany
magnat · dnia 12.05.2011 06:43 · Czytań: 960 · Średnia ocena: 3,5 · Komentarzy: 24
Komentarze
Azazella dnia 12.05.2011 07:25
Cytat:
Policjant pomógł mi wydostać się z zatłoczonego budynku. Czułem się dosyć niezręcznie, nawet głupio. Mężczyzna w sile wieku podtrzymywany przez stróża prawa musiał wzbudzać niekorzystne wrażenie na przechodniach. Mijająca nas kobieta, przelotnie, nie zatrzymując się, spojrzała na mnie
trochę się nazbierało
Cytat:
potraci
potrafi
Cytat:
Podniosłem się z ławki i poszedłem w kierunku postoju taksówek. Podałem kierowcy adres i kazałem się tam zawieźć
.2x się
Dlaczego tak krótko? Bardzo mnie zaciekawiłeś. Co zobaczyli pozostali ludzie? Intrygujące... Jedyne co mi nie pasuje, to monolog Jakuba. Trochę mi zgrzyta... Ale mimo wszystko jestem na tak
Tjereszkowa dnia 12.05.2011 08:32
Czekałam na kolejny fragment z niecierpliwością. Miałam nadzieję na jakiś konkretniejszy posiłek, ale autor rzuca jak na razie tylko orzeszki... Cóż, daję się wodzić za nos, bo widzę przepyszny deser na końcu ścieżki. Fragment wyciszający nieco emocje po pierwszej części. Nie wprowadza nowych bodźców, szykując na coś...
Mimo iż akcja wyraźnie zwalnia, uwaga czytelnika nie zmniejsza się, wciąż czuje się napięcie i oczekiwanie. W pamięci notuję wydarzenie zza pleców bohatera. Jeśli chodzi o stronę techniczną, bardziej odpowiadał minimalistyczny styl z pierwszego kawałka. Ale rozumiem, że charakter tamtej części był inny, wystarczyło naszkicować do połowy, a czytelnik i tak widział płynny obraz. Ciekawe co dalej...
Usunięty dnia 12.05.2011 08:38
Poza interpunkcją, nic mi nie zgrzytało na tyle, żebym musiała to wytknąć. Jedyny problem, to że fragment jest za krótki. Dobrze byłoby umieścić w nim chociaż jedno mocniejsze wydarzenie. W innym wypadku, można go było dopisać do części pierwszej, bo tu po prostu nie dzieje się nic.
julanda dnia 12.05.2011 08:50
Pod "bliźniakiem" napisałam, że nie lubię bohatera, ale nie lubienie wynoszę z tej wersji! Facet, który sobie nie radzi i w związku z tym idzie do baru – u mnie ma "przechlapane".
Opowiadanie ciekawe, bo już ma u mnie parę wersji do przodu, co oznacza niezły początek. Poproszę chociaż, aby może bohater dostał zgrabne imię i niech będzie przystojny! Dla czytelniczki to najważniejsze, inaczej ucieknie oglądać argentyńskie seriale, nie śledząc akcji, tylko zarost aktorów. ;) Czekam na dalszy ciąg i pozdrawiam!
Elwira dnia 12.05.2011 09:01
Cytat:
Nie wiem, czy z politowaniem


Wyrzuciłabym ten przecinek

Cytat:
„Co się u diabła ze mną dzieje?”- powoli zacząłem myśleć jak normalny człowiek. - „Zachowuję się niczym przestraszony dzieciak” - beształem w myślach sam siebie – „I co takiego właściwie się stało?


Trochę za dużo tu się, siebie.
Cytat:
Najlepiej złóż wizytę u psychiatry.

A jakby zrobić: złóż wizytę psychiatrze?

Cytat:
Tylko taki specjalista potraci ci pomóc”.


Potrafi

Cytat:
Monolog, który prowadziłem w swoim mniemaniu wewnątrz siebie,


Bardzo to niezgrabne, spróbowałabym dopracować.
Cytat:
miejsca zajęte były przez popołudniowych smakoszy

ja bym zrobiła: były zajęte


Bardzo męski fragment. Robi się coraz ciekawiej, jest prawdziwie, napisane nieźle. Czytam z niemalejącą przyjemnością.
Pozdrawiam.
PawelP dnia 12.05.2011 09:12
Ciekawe ale krótkie. Ledwie usiadłem a skończyłem czytać, zabrakło czasu żeby się naprawdę wciągnąć jak w poprzedniej części ;]
julass dnia 12.05.2011 09:15
jest zdecydowanie ciekawiej niż w poprzednim fragmencie chociaż w zasadzie nic się nie dzieje ale zostaje nam zasygnalizowane zdarzenie za plecami i tym bardziej chce się człowiek znaleźć pod fragmentem Miladory czując że właśnie tam się znajdzie wyjaśnienie...
julanda dnia 12.05.2011 09:44
:DDopiero zauważyłam, że Magnat, to jest nick Autora! A ja cały czas myślałam, że ten gość z dworca z parasolem jest magnatem! I zdecydowanie oglądałam całość, jak "film" kostiumowy! (Blondynka;)
Pozdrawiam Magnata!
Usunięty dnia 12.05.2011 10:01
Czyli poznajemy bohatera, tak? Wiemy, że lubi wypić, jest samotny i ma typowe ludzkie problemy. Zwyczajny facet w niezwyczajnej historii (mam nadzieję). Pozdrawiam
Usunięty dnia 12.05.2011 10:37
Tutaj już nieco wolniej akcja płynie. Mocną stroną jak na razie w tym opowiadaniu jest oprócz oczywiście tytułu, owa tajemniczość. Coś ciągnie, żeby czytać dalej, mimo, że nic takiego wielkiego się nie dzieje. W miarę ładnie i poprawnie napisane - to też dużo daje na plus. Lecę do kolejnej części.
green dnia 12.05.2011 10:43
Wciąga i zaczynam lubić ten męski punkt widzenia.
Przeczytałam z przyjemnością do momentu kiedy pojawiło się w Twoim opowiadaniu ostatnie zdanie, które zepsuło mi cały efekt.

Ja bym się go pozbyła. A teraz pędzę do Miladory ;)
Wasinka dnia 12.05.2011 11:02
Oczywiście, że bohater nie spojrzał w interesującą czytelnika stronę - zgrabny chwyt, bo prowadzi ładnie ku części kolejnej.
Idę zatem tam, gdzie dowiem się więcej...


by nie powiedzieć (-) otępiały

beształem w myślach sam siebie(.)

Chwila zastanowienia(,) co zrobić - czy kupić parę butelek piwa i zamknąć się w pustym mieszkaniu, czy też wprost przeciwnie, zawitać do pobliskiego bistro, gdzie w tłumie anonimowych bywalców mógłbym utopić pamięć nieprzyjemnego zdarzenia w sporej ilości alkoholu (-) trwała o wiele dłużej(,) niż myślałem. - ja bym tak rozplanowała zdanie interpunkcyjnie (propozycje zmian w nawiasach)


Aha, te zdania:

Czym wywołał tak wielkie emocje? - to mi się wydaje niepotrzebne, usztucznia wypowiedź zbyt dopełniając i "psycholizując"

musisz jak najszybciej udać się po poradę do lekarza. - brzmi sztucznie w myślach.

(subiektywne odczucia)

Pozdrowienia.
CelinaDolorose dnia 12.05.2011 11:04 Ocena: Bardzo dobre
Teraz już wpadłam po uszy w tą historię.
Moją sympatię do bohatera kupiłeś cechą, która jednoczy nas w zamiłowaniu do "zupy chmielowej" ;) Hi hi hi :smilewinkgrin:
Piwo to moje paliwo! I pod koniec moje myśli uległy mimowolnemu przeskoczeniu na równoległy tor: Nie wytrzymam! Muszę dzisiaj posilić się tym niezrównanym izotonicznym napojem!
Doprowadziłeś do tego, że muszę jeszcze raz czytać końcówkę textu bo nie potrafię napisać nic sensownego o treści ;)
Izolda dnia 12.05.2011 11:13
Troszkę zagubiony i bezwolny ten bohater. Odcinek jednak wnosi nowe dane o nim – niezdecydowany facet. Mam zamiar gromadzić kolejne opisy, żeby sprawdzić czy czymś przypadnie mi do gustu.
bury_wilk dnia 12.05.2011 14:19
Strasznie ciężko się odnieść do tak krótkiego fragmantu. Owszem, ciekawi mnie, co będzie dalej, ale jeśli w następnych dwóch, trzech strzępkach nic konkretnego się nie wydarzy, to to zainteresowanie szlag trafi. Takie posiekanie całości może nie być wadą, jeśli ma się przed sobą całość i można szybciutko pójść dalej. W takich warunkach, jakie tu mamy, trochę irytuje, przynajmniej mnie.

A napisane dobrze, bez problemów się czyta i jak już mówiłem, utrzymuje się zainteresowanie (jeszcze).
Mic dnia 12.05.2011 15:56
Część zdecydowanie słabsza od poprzedniej. Zachowała tajemniczość, ale tutaj prawie nic się nie dzieje. Mam nadzieję, że w następnych częściach akcja potoczy się szybciej.
Mic dnia 12.05.2011 16:03
I jeszcze jedno:
Cytat:
Ciągle jeszcze byłem lekko oszołomiony, by nie powiedzieć - otępiały, a więc i obojętny na to, jak mnie widzą inni

Cytat:
Czułem się dosyć niezręcznie, nawet głupio.


Jak mógł się czuć głupio, skoro był otępiały na to, jak go widzą inni?
zajacanka dnia 12.05.2011 16:51
To ja czekam na kolejną odsłonę, a Ty mnie tylko do baru zapraszasz?! B) Ale pewnie też z chęcią bym sobie strzeliła po podobnych doznaniach :) Ciekawi mnie to zamieszanie za plecami bohatera na dworcu. Lecę do Miladory, może ona coś podpowie.
Dobrze się czyta; świetnie oddane wątpiliwości bohatera tylko krótko! Za krótko!
MaximumRide dnia 12.05.2011 16:57
Dobra przyznaję, myślałam, że kolejna część będzie troche bardziej intrygująca. Tutaj natomiast nie dzieje się nic nadzwyczajnego. Troche słabsze od poprzedniej części. Jeśli chcesz zaciekawić to musisz wprowadzić akcję. Ale napewno w kolejnej części będzie lepiej. :) A tymczasem lecę do Miladory, bo jak się domyślam to jej bohaterka coś zmalowała i to na nią patrzyli się wtedy ci ludzie:). Dobrze myślę?? Zaraz się przekonam:)
Krystyna Habrat dnia 12.05.2011 17:50
"Miejsce, gdzie taksówkarz zaparkował auto, znajdowało się zaledwie kilkanaście metrów od domu, w którym mieszkałem." Może lubisz taki nieco rozwlekły styl, ale tu , zgodnie z "ekonomią" dobrego stylu byłoby lepiej: Taksówkarz zaparkował kilkanaście metrów od mojego domu. - Bardziej dynamiczny styl jest wyrazistszy i żywszy. Rozwlekłość powoduje znudzenie czytelnika. Na szczęście potrafisz zaintrygować, by czytający pomyślał: i co dalej? A to ważne.
zawsze dnia 12.05.2011 21:07
Cytat:
wzbudzać niekorzystne wrażenie na przechodniach.
wzbudzać wrażenie na przechodniach? robić wrażenie na przechodniach lub po prostu: wzbudzać wrażenie
Cytat:
Im bardziej zastanawiałem się jednak,
sugeruję: im głębiej zastanawiałem się


Wprawdzie akcja nieszczególnie brnie do przodu, ale zaciekawiasz zarysem psychologicznym mężczyzny. Tak naprawdę wciąż nic nie wiemy. Piszesz jednak na tyle obrazowo, bym chciała dowiedzieć się więcej.
TomaszObluda dnia 12.05.2011 21:28
Było mu obojętne jak widzą go inni, a jednocześnie czuł się niezręcznie. Czy to nie błąd logiczny? Nie wiem.
Poza tym. Świetnie. Bardzo mi się podoba jak wplatasz opisy w akcje, wszystkiego jest tyle ile być powinno, a przy okazji jest ciekawie. Eksperyment jest na razie udany (chyba), ale dzięki interesującej opowieści.
liliium dnia 12.05.2011 22:07
Pan przypadkiem?
- zadkiem.

Z przymusu?
- bez fusów.

Dwie, osiem?
- nie jestem pewien, grosze.

Tym lepiej dla sprawy!
- A, no... Aby.


(c. d u Miladory, ciąg poprzedni u niej i magnata)
Zafrina15 dnia 13.05.2011 20:35 Ocena: Dobre
Według mnie w twoim opowiadaniu dzieje się zbyt mało. Powinieneś dodać więcej akcji, bo jak się czyta trudno jest się wciągnąć. Mógłbyś też dodać trochę opisów,np. bohatera, miejsc, w których przebywa itp.
Polecane
Ostatnie komentarze
Pokazuj tylko komentarze:
Do tekstów | Do zdjęć
Kazjuno
27/03/2024 22:12
Serdeczne dzięki, Pliszko! Czasem pisząc, nie musiałem… »
pliszka
27/03/2024 20:55
Kaz, w niektórych Twoich tekstach widziałam więcej turpizmu… »
Noescritura
25/03/2024 21:21
@valeria, dziękuję, miły komentarz :) »
Zdzislaw
24/03/2024 21:51
Drystian Szpil - to i mnie fajnie... ups! (zbyt… »
Drystian Szpil
24/03/2024 21:40
Cudny kawałek poezji, ciekawie mieszasz elokwentną formę… »
Zdzislaw
24/03/2024 21:18
@Optymilian - tak. »
Optymilian
24/03/2024 21:15
@Zdzisławie, dopytam dla pewności, czy ten fragment jest… »
Zdzislaw
24/03/2024 21:00
Optymilian - nie musisz wierzyć, ale to są moje wspomnienia… »
Optymilian
24/03/2024 13:46
Wiem, że nie powinienem się odnosić do komentarzy, tylko do… »
Kazjuno
24/03/2024 12:38
Tu masz Zdzisław świętą rację. Szczególnie zgadzam się z… »
Zdzislaw
24/03/2024 11:03
Kazjuno, Darcon - jak widać, każdy z nas ma swoje… »
Kazjuno
24/03/2024 08:46
Tylko raz miałem do czynienia z duchem. Opisałem tę przygodę… »
Zbigniew Szczypek
23/03/2024 20:57
Roninie Świetne opowiadanie, chociaż nie od początku. Bo… »
Marek Adam Grabowski
23/03/2024 17:48
Opowiadanie bardzo ciekawe i dobrze napisane.… »
Darcon
23/03/2024 17:10
To dobry wynik, Zdzisławie, gratuluję. :) Wiele… »
ShoutBox
  • Kazjuno
  • 28/03/2024 08:33
  • Mike 17, zobacz, po twoim wpisie pojawił się tekst! Dysponujesz magiczną mocą. Grtuluję.
  • mike17
  • 26/03/2024 22:20
  • Kaziu, ja kiedyś czekałem 2 tygodnie, ale się udało. Zachowaj zimną krew, bo na pewno Ci się uda. A jak się poczeka na coś dłużej, to bardziej cieszy, czyż nie?
  • Kazjuno
  • 26/03/2024 12:12
  • Czemu długo czekam na publikację ostatniego tekstu, Już minęło 8 dni. Wszak w poczekalni mało nowych utworów(?) Redakcjo! Czyżby ogarnął Was letarg?
  • Redakcja
  • 26/03/2024 11:04
  • Nazwa zdjęcia powinna odpowiadać temu, co jest na zdjęciu ;) A kategorie, do których zalecamy zgłosić, to --> [link]
  • Slavek
  • 22/03/2024 19:46
  • Cześć. Chciałbym dodać zdjęcie tylko nie wiem co wpisać w "Nazwa"(nick czy nazwę fotografii?) i "Album" tu mam wątpliwości bo wyskakują mi nazwy albumów, które mam wrażenie, że mają swoich właścicieli
  • TakaJedna
  • 13/03/2024 23:41
  • To ja dziękuję Darconowi też za dobre słowo
  • Darcon
  • 12/03/2024 19:15
  • Dzisiaj wpadło w prozie kilka nowych tytułów. Wszystkie na górną półkę. Można mieć różne gusta i lubić inne gatunki, ale nie sposób nie docenić ich dobrego poziomu literackiego. Zachęcam do lektury.
  • Zbigniew Szczypek
  • 06/03/2024 00:06
  • OK! Ważne, że zaczęłaś i tej "krwi" nie zmyjesz już z rąk, nie da Ci spać - ja to wiem, jak Lady M.
Ostatnio widziani
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty