Szła starą, kamienną drogą. W drżącej dłoni trzymała latarkę, której światłem rozdzierała wszechogarniająca ciemność. Wyjęła z kieszeni telefon i spojrzała na wyświetlacz.
- Druga czterdzieści, mam jeszcze dwadzieścia minut - wyszeptała do siebie.
Walczyła z myślami, raz łajając się za swoją naiwność, raz dodając sobie odwagi. Po chwili znalazła się na skrzyżowaniu dróg. Mimo niskiej temperatury, na jej czole pojawiły się kropelki potu. Zdjęła plecak i położyła obok siebie. Z mniejszej przegrody wydobyła książkę w czarnej oprawie i nóż. Przekartkowując wolumin, zatrzymała się przy zaznaczonym fragmencie.

Na rozdrożu gdzie paktów było wiele, w jego godzinę, z godnymi darami o łaski prosić przybyli. Choć cena była straszna, chciwość ich zgubiła.

- Zobaczymy - wyszeptała ponownie.
Przy pomocy noża wydłubała kilka kamieni, odsłaniając ziemię na środku skrzyżowania. Otworzyła kolejną przegrodę plecaka i wyjęła niewielkie kartonowe pudełko. Dla pewności zajrzała do środka. Wewnątrz znajdowało się kilka drobnych kości jakiegoś zwierzęcia, ampułki z czerwoną i żółtą substancją oraz złamany wpół srebrny krzyżyk. Wzięła głęboki oddech, potem drugi i trzeci.
- Za późno, żeby się wycofać - pomyślała.
Odcięła pukiel włosów, włożyła go do kartonika, który umieściła w małej dziurze w ziemi. Przysypała wszystko piaskiem i znów sięgnęła do plecaka. Położyła przed sobą sporą czarną świece i po chwili wahania zbliżyła odpalona zapałkę do knota. Mimo lekkiego wiatru zielonkawy płomień buchnął gwałtownie.
Zapadła przerażająca cisza. Latarka odmówiła posłuszeństwa.
- Czego żądasz? - rozległ się gardłowy pomruk, wydobywający się z ciemności za nią.
Obróciła się momentalnie i wbiła wzrok w ciemność.
- Czego żądasz? - usłyszała ponownie, tym razem bliżej.
- Niczego - odpowiedziała cicho.
- Przybyłaś zawrzeć pakt, mów, czego ode mnie oczekujesz.
Do niewielkiego kręgu światła wydzielanego przez świece wkroczyła humanoidalna istota, pokryta gęstą sierścią, z jaskrawożółtymi oczyma. Bestia popatrzyła na nią z zaciekawieniem.
- Czego - wysapała.
- Już mi to dałeś - odparła niepewnie, na co demon zareagował pytającym spojrzeniem. -Jeśli istnieje ciemność, istnieje też światło. Jeżeli istniejesz ty, istnieje też twoje przeciwieństwo.
Źrenice potwora rozszerzyły się ze złości, gdy dziewczyna z uśmiechem zdusiła palcami płomień.
Światło znów wystrzeliło z latarki, ciche nocne odgłosy przerwały grobową ciszę. Była sama.
- No, teraz mam podstawy, żeby iść do kościoła.