Witaj na portalu
Coś jest w Twoim wierszu co zatrzymuje
Podoba mi się ta opowieść o marzeniach
Jedynie co mnie troszkę razi to wers ani śmiechu podpalającego las ...
za to bardzo ale to bardzo spodobały mi się wodospady zdziwienia
No i może końcówkę bym zmieniła...nie pasuje mi jakoś do całości wiersza...
Pozdrawiam serdecznie

Zakończenie faktycznie wrzuciło mnie w mały wodospad zdziwienia , ale ja nie mam nic przeciw temu.

Właściwie mogłabym zacząć od początku, ale chyba nie mam za bardzo co się rozpisywać. Wciągnęłam się. W tę historię, w sposób jej opowiadania. Niebanalny, zaskakujący, dobry. Tak jak lubię.

Wodospady zdziwienia trochę gryzą, ale to może przez osobiste uczulenie na dopełniaczówki. I co jeszcze zgrzyta - to ostatni wers pierwszej części. Nie umiem się przestawić, bo tam jakas dziwna inwersja albo sama nie wiem co.

nie napełnił dłoni żywą bielą
a uszy gadającą jak tam-tamy krwią

Uszy by peel nie napełnił? To gwara jakaś, archaizm czy niedopatrzenie?

Za to urzeka mnie strasznie dalej:

że tak można jak cień i drzewo

I jeszcze parę innych rzeczy mnie urzeka. Właściwie nawet sporo.

ale nie kupuję tytułu z kiepska dopełniaczówką

wodniczka.;
wierz mi, że i dla mnie zakończenie wydaje mi się niezbyt oczekiwane, ale i takie też bywa - staram się być uczciwy zwłaszcza wobec siebie; żadnych dramatów i rozdarć - nieco autoironii i zgryźliwości - jak w życiu!

iusvacuum;
ach!więc mam sie czuć śledzony a ja śledzi nie lubię!
"góra milczenia"! wiesz jakie to milczenie? i jak ciąży? ho-ho!
ahoooj!

Eurydice.;
!
gotowy jestem na sepuku i harakiri aby poznać to w sobie "coś"...
serdeczności!
J.S

Kushi;
wodniczka;
- potraktujcie "trąbę" jako dość brutalną metaforę męskiej postawy, bo trąba potrafi zagłuszyć niejedno a czasami nawet własne serduszko
J.S

A ja zabieram to:

- nie usłyszałbym lipca pod twoją głową w trawach -

Ale powiedziałabym tak:
- nie usłyszałbym lipca w trawach pod twoją głową -

Aha, masz zupełnie niepotrzebny rym - imienia/zdziwienia.
Piękna, obrazowa, liryczna część i broniąca się przed tym pointa. Biorę.
I pozdrawiam.

Fajny wiersz Liryczny, ciut niepokojący i bez przekombinowanej metaforyki. Pointa może ciut dziwna ale daje sygnał do przeczytania jeszcze raz i podjęcia kolejnej próby interpretacji. A to w sumie dobrze

Zatrzymuje, dworzec sugerujący podróż, ale też i tęsknotę, czekanie. Jest bardzo szczery i podoba mi się