odtworzenie - weronikulus
Seria.
Zbiór obróceń i kompozycji w jednym, zachowanym (chowanym) temacie to nieodłączny element każdego kto myślo-twór wlepia w kadr. Potem wlepia oczy w obraz (i widzi czy TO wyszło z niego dostatecznie czy częściowo).
TO seriami biegnie (TO obrazem naszym), ukazuje myśl daną. Tu przychodzi pytanie do nas. Dzień dobry, a skąd?
Skąd dana myśl?
Potem:
"Czy myśl aby na pewno dobrze się wyturlała, a myślak niepoturbowan może jakimś cudem być zgnieciony?"
Czy pojedyncze, samotne ujęcia mają znaczenie?
Serie dokoła podążają Siebie,
kształtne jaja tworzą, faktury noszą i zaniepokojenia swoje (siuplety zmartwień ;a w kieszeniach wiążą węzły). Po kolei opowiadają. Nie zawsze w dobrej kolejności.
Pojedyncze ujęcia są NIEDOPEŁNIENIEM.
Są tylko ruchem w stronę sedna oczywistego (a okazującym się dziwnymi, niemożliwymi we wnętrzu rozwiewaniami) i zawahaniem. Niezamkniętą serią. Są nie-myślą, ale myślułką, bez tej pełnowymiarowej głębi. Bez odtworzeń wartości w wymiarze historii odczuć. Pojedyncze, samotne odzwierciedlenia głodnemi są.
Co z estetyką?
Mógłby nam powiedzieć każdy Każdy, że piękno to nadrzędna misja.
Nie.
Czystość, ostrość, proste formy, jedwabna morda o delikatnym znosowaniu, wybauszenie niedoskonałe udoskonalone- a to celem obrazu: pustka.
Nie.
Zawiesić rękę nad zakończeniem serii- uczucie irracjonalne: myśl domyka się na naszych oczach. Seria wydziera z nas poplamione niezauważalnym wytryskakiem plecenia. Warkocze. Istne koszyczki, zawijasy, wyplącenia!
Czy opłaca się serią potraktować Siebie?
Siebie z myśli ubranej.
M-a-g-i-a.
Zbiór obróceń i kompozycji w jednym, zachowanym (chowanym) temacie to nieodłączny element każdego kto myślo-twór wlepia w kadr. Potem wlepia oczy w obraz (i widzi czy TO wyszło z niego dostatecznie czy częściowo).
TO seriami biegnie (TO obrazem naszym), ukazuje myśl daną. Tu przychodzi pytanie do nas. Dzień dobry, a skąd?
Skąd dana myśl?
Potem:
"Czy myśl aby na pewno dobrze się wyturlała, a myślak niepoturbowan może jakimś cudem być zgnieciony?"
Czy pojedyncze, samotne ujęcia mają znaczenie?
Serie dokoła podążają Siebie,
kształtne jaja tworzą, faktury noszą i zaniepokojenia swoje (siuplety zmartwień ;a w kieszeniach wiążą węzły). Po kolei opowiadają. Nie zawsze w dobrej kolejności.
Pojedyncze ujęcia są NIEDOPEŁNIENIEM.
Są tylko ruchem w stronę sedna oczywistego (a okazującym się dziwnymi, niemożliwymi we wnętrzu rozwiewaniami) i zawahaniem. Niezamkniętą serią. Są nie-myślą, ale myślułką, bez tej pełnowymiarowej głębi. Bez odtworzeń wartości w wymiarze historii odczuć. Pojedyncze, samotne odzwierciedlenia głodnemi są.
Co z estetyką?
Mógłby nam powiedzieć każdy Każdy, że piękno to nadrzędna misja.
Nie.
Czystość, ostrość, proste formy, jedwabna morda o delikatnym znosowaniu, wybauszenie niedoskonałe udoskonalone- a to celem obrazu: pustka.
Nie.
Zawiesić rękę nad zakończeniem serii- uczucie irracjonalne: myśl domyka się na naszych oczach. Seria wydziera z nas poplamione niezauważalnym wytryskakiem plecenia. Warkocze. Istne koszyczki, zawijasy, wyplącenia!
Czy opłaca się serią potraktować Siebie?
Siebie z myśli ubranej.
M-a-g-i-a.
Poleć
Pobierz
RSS
- Poleć ten artykuł znajomemu
- Znajomy został poinformowany
weronikulus · dnia 21.07.2011 07:56 · Czytań: 881 · Średnia ocena: 0 · Komentarzy: 9
Komentarze
Cytat:
Seria.
Zbiór obróceń i kompozycji w jednym, zachowanym (chowanym) temacie to nieodłączny element każdego kto myślo-twór wlepia w kadr. Potem wlepia oczy w obraz (i widzi czy TO wyszło z niego dostatecznie czy częściowo).
Zbiór obróceń i kompozycji w jednym, zachowanym (chowanym) temacie to nieodłączny element każdego kto myślo-twór wlepia w kadr. Potem wlepia oczy w obraz (i widzi czy TO wyszło z niego dostatecznie czy częściowo).
Cytat:
TO seriami biegnie (TO obrazem naszym), ukazuje myśl daną. Tu przychodzi pytanie do nas. Dzień dobry, a skąd?
Skąd dana myśl?
Skąd dana myśl?
- szyk z kosmosu; o ile mogę zaakceptować, że TO seriami biegnie (jak? seriami - zamiast czym?), o tyle dalsze przestawienia po prostu irytują i brzmią śmiesznie.
- powtórzenia
Cytat:
Potem:
"Czy myśl aby na pewno dobrze się wyturlała, a myślak niepoturbowan może jakimś cudem być zgnieciony?"
Czy pojedyncze, samotne ujęcia mają znaczenie?
Serie dokoła podążają Siebie,kształtne jaja tworzą, faktury noszą i zaniepokojenia swoje (siuplety zmartwień ;a w kieszeniach wiążą węzły). Po kolei opowiadają. Nie zawsze w dobrej kolejności.
"Czy myśl aby na pewno dobrze się wyturlała, a myślak niepoturbowan może jakimś cudem być zgnieciony?"
Czy pojedyncze, samotne ujęcia mają znaczenie?
Serie dokoła podążają Siebie,kształtne jaja tworzą, faktury noszą i zaniepokojenia swoje (siuplety zmartwień ;a w kieszeniach wiążą węzły). Po kolei opowiadają. Nie zawsze w dobrej kolejności.
- zauważam stylizację (dotarło do mnie
),ale nie jest konsekwentna. Powtórzeń za to ciąg dalszy - jakby nie istniały "zamienniki".Cytat:
Pojedyncze ujęcia są NIEDOPEŁNIENIEM.
Są tylko ruchem w stronę sedna oczywistego (a okazującym się dziwnymi, niemożliwymi we wnętrzu rozwiewaniami) i zawahaniem. Niezamkniętą serią. Są nie-myślą, ale myślułką, bez tej pełnowymiarowej głębi. Bez odtworzeń wartości w wymiarze historii odczuć. Pojedyncze, samotne odzwierciedlenia głodnemi są.
Są tylko ruchem w stronę sedna oczywistego (a okazującym się dziwnymi, niemożliwymi we wnętrzu rozwiewaniami) i zawahaniem. Niezamkniętą serią. Są nie-myślą, ale myślułką, bez tej pełnowymiarowej głębi. Bez odtworzeń wartości w wymiarze historii odczuć. Pojedyncze, samotne odzwierciedlenia głodnemi są.
- nadal nie rozumiem czemu stylizujesz wybiórczo. Tekst sprawia wrażenie zapiętego na jeden guzik tylko. Pewnych powtórzeń da się uniknąć bez straty dla dynamiki.
Co z estetyką?
Mógłby nam powiedzieć każdy Każdy, że piękno to nadrzędna misja.
Nie.
Czystość, ostrość, proste formy, jedwabna morda o delikatnym znosowaniu, wybauszenie niedoskonałe udoskonalone- a to celem obrazu: pustka.
Nie.
Zawiesić rękę nad zakończeniem serii- uczucie irracjonalne: myśl domyka się na naszych oczach. Seria wydziera z nas poplamione niezauważalnym wytryskakiem plecenia. Warkocze. Istne koszyczki, zawijasy, wyplącenia!
Czy opłaca się serią potraktować Siebie?
Siebie z myśli ubranej.
M-a-g-i-a.
Tu juz tylko współcześnie. Dlaczego?
Przekaz rześki i pomysłowy. Wykonanie, to jak wysypisko, na które wyrzucasz totalnie wszystko, co Ci przyjdzie do głowy, a w którym nie mam juz ochoty grzebać, żeby odszukać co cenniejsze rekwizyty. Choć wiem, że są.
Tym razem zdecydowanie na NIE.
Pozdrawiam.
Polecam "Kongres futurologiczny", jako przykład, że z zabawy, czy żonglerki słowami może jednak coś wynikać.
z pewnością w odczuciu autora jest tu zawarta jakaś myśl jednakże szary czytelnik taki jak ja widzi tylko zbiór wyrazów jakoś tam połączonych w zdania które nijak mu się nie układają w żaden obrazek... i nawet nie natknąłem się na żadną frazę godną zapamiętania...
To jest chyba pierwszy Twoj tekst, który mam okazje komentować. Tym bardziej jest mi przykro, że nie znalazłam tutaj nic dla siebie. Nie zapamiętam tego tekstu. Zapomnę o nim bardzo szybko. Musze zgodzić się z julassem, dla mnie to również jest tylko zbitek wyrazów, które(złośliwie)nie chcą ułożyć się w żadną całość.
Pozdrawiam
Pozdrawiam
To jest akt twórczy opisany przez siebie samego. Ciągle zazdrosny jestem o tą harmonię formy z treścią i bezkompromisowość. Takie gaworzenie o rzeczach najwyższych jest rzadkością, unikatem.
Seria jest czymś nieuniknionym, bo żyjemy w czasie i w nim odciskamy swoje decyzje. Sztukę (tworzenie) można potraktować jako taką intelektualną emulację życia, "przepisywanie" go na 'czysto' (duchowo). Dziełem nie będzie tu pojedynczy twór (tymczasowe uchwycenie, przystanek), ale ruch myśli pomiędzy nimi. Brak tej dynamiki (ewolucji) u artystów, świadczy o ich marności, płytkim efekciarstwie tymczasowym.
No nie rozpieszczasz czytelnika, ale chłostasz jego własnymi kudłami, którymi zarósł w dzikiej dżungli multimedialnego takosamostwa.
Seria jest czymś nieuniknionym, bo żyjemy w czasie i w nim odciskamy swoje decyzje. Sztukę (tworzenie) można potraktować jako taką intelektualną emulację życia, "przepisywanie" go na 'czysto' (duchowo). Dziełem nie będzie tu pojedynczy twór (tymczasowe uchwycenie, przystanek), ale ruch myśli pomiędzy nimi. Brak tej dynamiki (ewolucji) u artystów, świadczy o ich marności, płytkim efekciarstwie tymczasowym.
No nie rozpieszczasz czytelnika, ale chłostasz jego własnymi kudłami, którymi zarósł w dzikiej dżungli multimedialnego takosamostwa.
Ojojoj. Chyba się troszkę pogubiłam
Niby pomysł jest, wykonanie byłoby może całkeim dobre, gdyby nie fakt, że prawie nic nie zrozumiałam.
Może, gdyby to był tekst na inny temat, ale jak narazie ja czuję tylko mętnik.
Prawda jest taka, że z takiego wykonania można stworzyć coś fajnego, ale jak dla mnie to ten tekst, to zlepek słów, które akurat gdzieś mi tak urosły.
Nie przemawia do mnie kompletnie. Chyba chciałaś dobrze, ale zadanie cię troszkę przerosło.
Źle się za to zabrałaś.
Trzeba mieć pomysł, temat dobry, który by pasował do takiego przekazu. I jednak przemyśleć, o czym tak naprawdę to ma być i co chcesz przekazać.
Pozdrawiam
Niby pomysł jest, wykonanie byłoby może całkeim dobre, gdyby nie fakt, że prawie nic nie zrozumiałam.
Może, gdyby to był tekst na inny temat, ale jak narazie ja czuję tylko mętnik.
Prawda jest taka, że z takiego wykonania można stworzyć coś fajnego, ale jak dla mnie to ten tekst, to zlepek słów, które akurat gdzieś mi tak urosły.
Nie przemawia do mnie kompletnie. Chyba chciałaś dobrze, ale zadanie cię troszkę przerosło.
Źle się za to zabrałaś.
Trzeba mieć pomysł, temat dobry, który by pasował do takiego przekazu. I jednak przemyśleć, o czym tak naprawdę to ma być i co chcesz przekazać.
Pozdrawiam
Podoba mi się początek i ostatnie trzy zdania (te nawet bardzo bardzo), ale środek (tu popieram shecat), to faktycznie wysypisko. Najgorzej, że miałam kilka momentów, że zastanawiałam się, czy tworzysz neologizmy (które, swoją droga, całkiem ładnie Ci wychodzą), czy po prostu masz literówki...
Treść (w mojej interpretacji, bo wiadomo - czytelnik czasem hasa innymi ścieżkami od autora) ładnie komponuje się ze sposobem przekazu. Mnie się takie pisanie podoba, bo wprowadza pewnego rodzaju ruch w głowie, jakieś zaplątania, a równocześnie gdzieś w środku czuje się, co w tych zaplątaniach się plącze...
W takim sposobie przekazu czasem tylko się wyczuwa, o co biega, chociaż tutaj akurat mi się ładnie wszystko poukładało. Jest ciekawie, niesztampowo, intrygująco pod kątem języka i ogólnego wydźwięku.
Pozdrowienia spośród deszczu.
W takim sposobie przekazu czasem tylko się wyczuwa, o co biega, chociaż tutaj akurat mi się ładnie wszystko poukładało. Jest ciekawie, niesztampowo, intrygująco pod kątem języka i ogólnego wydźwięku.
Pozdrowienia spośród deszczu.
Ostatnio dodane recenzje
- Czy guguły mogą być smaczne?
- Samotność Boga – Antoni Grycuk
- „Zabójca w bezpiece”, czyli proza niedoceniona
- Poetycka opowieść o wojnie w Donbasie - recenzja książki S. Żadana "Internat"
- Recenzja książki portalowej koleżanki
- Kazimierz Junosza „Buntownik” - recenzja książki
- Kompot. Trudny powrót do życia - recenzja książki
- Jezioro
- Król
- Pokora
- Niewolnica Isaura
- Stołówka
- Przestępczy debiut Alka
- Sen o stołku
- Kuzynka
- Co to za mundury?
- Marionetki (fragment)
- Saudade - fragment
- Prostytucja w PRL cz. 5
- Na nieznanym globie 20 lat później. cz.2
- Problemy byłego więźnia cz. 4
- Bajka o królu Srulu
- Żydek
- Dykciarze i inni, cz.3/3
- Dykciarze i inni, cz.2/3
- Dykciarze i inni, cz.1/3
- Nieporadnik przed wypłynięciem na szerokie wody pisarstwa
- Na nieznanym globie 20 lat później. cz.1
- FILIPEK CONTRA FILIP. HISTORIA MAŁO ROMANTYCZNA
- COME BACK
- Tęsknota za łzami
- Przedwieczorny seans
- Benek
- Urodziny
- Korzenie
Proza: Dolna Półka
- Ukryte Pomieszczenia Świata
- Mężczyzna z uschniętą różą
- Egzaminator 07
- Domorosły detektyw.
- Wszyscy jesteśmy różami
- Winowanie
- Egzaminator 06
- Sto donośnych słów
- Golda. Rozdział 2 Siedem razy TAK
- Żywoty świętych 2
- O wieczności
- O ludziach
- O nienawiści
- Golda. Rozdział 1. Mgła nad Miastem.
- Umierają nawet cmentarze
- Zamknięty krąg
- Prezent dla Mikołaja
- Egzaminator 05
- Stanik testowy
- Współlokatorzy
- Serynetka
- wizja z national mall
- Bluebird II
- wehikuł czasu (dane wejściowe plus teoria chaosu)
- świątynia
- Rzecz o pisarstwie *
- Nie da rady
- Niedomoga
- Wyrapidlo
- Myśli niezespolone
- Plaśnięcia
- Solarpunk
- Dnoryt
- Fosfeny
- Co słonko widziało *
- Dowody nieobecności
- o zmarłych albo dobrze
- Na wiosenne życia tchnienie
- Ostatni wieczór
- plamy słońca i cienia
- jesteś. jestem
- Poezjo, ty moja..
- jakie to proste
- Zapalniczka
- Taszczyciele wymiarów
Poezja: Dolna Półka
- Dziękuję
- ciało podatne na dotyk
- pęknięte lustro
- Dawniej znane, zapomniane
- Zabawa
- Marzenie o niebie w gębie
- nic o pokoju
- Serce jak z lawy
- nogami w chmury
- Z optymizmem na garb lat
- Niesamowite
- rozkwitanie
- Niedoskonałe
- kartki z kalendarza
- Niekontrolowane
- Do wytrącenia z oczu
- upadek Ikara
- O przedświątecznym myciu okien
- Żółtoróżowe
- Erotyk o nienasyconym
Galeria
Polecane
Nawigacja
-
Promocja -
Społeczność -
Konkursy -
Przydatne Linki -
Nasze Antologie
Ostatnie komentarze
- Marek Adam Grabowski
- 24/04/2024 13:46
- Fajny odcinek. Dobra jest ta scena w kiblu, chociaż… »
- Gabriel G.
- 22/04/2024 20:04
- Stasiowi się akurat nie udało. Wielu takim Stasiom się… »
- Gabriel G.
- 22/04/2024 19:44
- Pierwsza część tekstu, to wyjaśnienie akcji z Jarkiem i… »
- Gabriel G.
- 22/04/2024 19:28
- Chciałem w tekście ukazać koszmar uczucia czerpania, choćby… »
ShoutBox
- Leszek Sobeczko
- 02/04/2024 18:12
- Komu po drodze -Zapraszam
[link]
- Zbigniew Szczypek
- 01/04/2024 10:37
- Z okazji Św. Wielkiej Nocy - Dużo zdrówka, wszelkiej pomyślności dla wszystkich na PP, a dzisiaj mokrego poniedziałku - jak najbardziej, także na zdrowie ;-}
- Darcon
- 30/03/2024 22:22
- Życzę spokojnych i zdrowych Świąt Wielkiej Nocy. Wszystkiego co dla Was najlepsze.
- mike17
- 30/03/2024 15:48
- Ode mnie dla Was wszystko, co najlepsze w nadchodzącą Wielkanoc - oby była spędzona w ciepłej, rodzinnej atmosferze
- Yaro
- 30/03/2024 11:12
- Wesołych Świąt życzę wszystkim portalowiczom i szanownej redakcji.
- Marek Adam Grabowski
- 30/03/2024 10:46
- Składam wam wszystkim serdeczne życzenia świąteczne
- Kazjuno
- 28/03/2024 08:33
- Mike 17, zobacz, po twoim wpisie pojawił się tekst! Dysponujesz magiczną mocą. Grtuluję.
- mike17
- 26/03/2024 22:20
- Kaziu, ja kiedyś czekałem 2 tygodnie, ale się udało. Zachowaj zimną krew, bo na pewno Ci się uda. A jak się poczeka na coś dłużej, to bardziej cieszy, czyż nie?
- Kazjuno
- 26/03/2024 12:12
- Czemu długo czekam na publikację ostatniego tekstu, Już minęło 8 dni. Wszak w poczekalni mało nowych utworów(?) Redakcjo! Czyżby ogarnął Was letarg?
Ostatnio widziani
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty
Najnowszy:Usunięty
© Copyright by Portal Pisarski 2006-2024
Ważne: Regulamin | Polityka Prywatności | FAQ
Polecane: | montaż anten Warszawa | montaż anten Warszawa Białołęka | montaż anten Sulejówek | montaż anten Marki | montaż anten Wołomin | montaż anten Warszawa Wawer | montaż anten Radzymin | Hodowla kotów Ragdoll | ragdoll kocięta | ragdoll hodowla kontakt