Dla mnie to trochę zbyt opisowe i dopowiedzianowe. Wiem, że taki był zamysł, ale jednak denerwujące są powtórzenia. No i zbyt to oczywiste, jak dla mnie, to, o czym piszesz. Nie wiem, czy to jest wiersz - pod względem formy wersyfikacyjnej, owszem. Pozdrawiam.

Moje wrażenia pokrywają się z tymi, które wyraził ks-hp. Gdzie tu weryfikacje? Hipotezy jedynie. Widać, że warsztat nie chroni przed potknięciami. Marnie tym razem (ms). Pozdrawiam.

Witaj

Dla mnie przesłanie jak i wykonanie nie jest ''do przyjęcia''. I ten wieeeeeeeeeeelokropek na końcu - nieestetycznie to wygląda.
Powtórzenia nie świadczą na korzyść wiersza. Jestem na nie.

Pozdrawiam

Co to jest? Złote myśli Autora, którym już na progu podcinają się nogi?
Z pierwszymi trzema można zacząć iść dalej, ale to:

prawdziwy przyjaciel
zostaje w przyjaźni sam ze sobą

prawdziwy tropiciel prawdy
przepada z prawdą bez wieści


bardzo hermetyczna logika Twórcy tematu. Przez chwilę pomyślałam, że nie miałabym ochoty wypić kawy z kimś, kto tak uważa. Bufon, po prostu bufon, który ma świat i ludzi w nosie. Zmykam, bo nie często się denerwuję czyimiś poglądami, a tym razem, aż oburzyłam, ech, pozdrawiam!

Forma mnie nie przekonała. Przeczytałam w rytmie prawie tatata (może i mój błąd, mylny zmysł czytelniczy) i po wszystkim zostałam z niczym. Brak mi wyrazu.

Odbieram Twój wiersz jako łańcuszek, autor podaje złotą, aczkolwiek pojemną, treść, następny pisze i dodaje i następny i następny ...

ode mnie:

prawdziwa prawda bez wieści wieści, że jest prawdą