Te tajemnicze zwroty to odbicie słów w lustrze - proste. Dość ciekawy zabieg. Jak znajdę chwilkę czasu to napiszę więcej. Mam kilka zastrzeżeń...

Bardzo mi przypadł do gustu Twój wiersz. Do wielokrotnego czytania. Nawet powtórzenia zdają się mieć swoją wagę. Niesamowity, przypomina klimatem Poświatowską. Brawo.

julando - ja (rocznik `93) w podstawówce i gimnazjum nosiłam wstążki we włosach co do tego, czy dziś i czy teraz - spotkałam się już kilkakrotnie ze stwierdzeniem, że jeśli ktoś pisze wiersze, to powinien się w nich odbijać świat, w którym żyje - ja nie zawsze to czuję, bo nie wyobrażam sobie siebie piszącej o bombach atomowych, zamachach, komputerach czy robotach, wolę podczas pisania cofać się i o pięćdziesiąt lat wstecz - fakt, nie wiem nic o tamtych czasach, ale bodajże Stachura bodajże we "Wszystko jest poezja" stwierdził, że dobrze pisać o czymś, o czym się nie wie. A twoje doczepienie historii niemieckiej dziewczynki bardzo ładne (chociaż "ładne" to chyba złe słowo w odniesieniu do tragedii dziecka).

julio jaz - dziękuję za ciekawy zabieg, zastrzeżeń chętnie posłucham.

sheCat - z powtórzeniami miałam (jak zazwyczaj) problem - coś mi mówiło, że powinny być, ale zupełnie nie znajdowałam logicznego powodu, a stosowanie czegoś tak rzucającego się w oczy jak powtórzenie bez powodu jest ryzykowne - no ale przecież jakiś powód musi być, skoro gdzieś tam podświadomie czuję, że tak ma być. Poświatowski klimat biorę sobie za wielki komplement, to moja ukochana poetka.

zygfrydzie, bardzo miło, że się podoba.


Serdecznie dziękuję wszystkim czytającym i komentującym. Pozdrawiam.

Merci beaucoup za komentarz, creepie.
Pozdrawiam.

Od mojego komentarza nazbierało się innych, i to bardzo dobrze. Komentujmy, po to są wiersze. Moje zastrzeżenia są bardziej natury technicznej; wydaje mi się niepotrzebne to "dlaczego" w trzecim wersie, to z drugiej linijki ładnie buduje nastrój; trochę powtórzeń ze wstążką - do niej jako rekwizytu nie mam zastrzeżeń ale wolałabym żeby sie nie powtarzała; jeszcze byc może drobna sugestia, żeby nie zaczynać sąsiadujących wersów z takiej samej litery jak to masz w 4 i5, 6 i 7, 9 i 10 wersie. Jak już powiedziałam, bardzo ciekawy zabieg z lustrzanym odwróceniem liter, a creep wyłapał najlepsza, moim zdaniem część. No i ostatni wers - też bardzo mi się podoba. Miłego...

Przepiękny wiersz, jeden z lepszych, których czytałem tutaj i w ogóle. Dobry pomysł z odwróconymi słowami, choć przyznam się, że trudno byłoby mi się zorientować, co one oznaczają, gdyby mnie komentarze pod spodem . Pierwsze trzy wersy zarysowują "oś" wiersza, a reszta pogłębia jeszcze piękno początkowego zachwytu. Gratuluję. Jest coś bardzo duchowego w tym utworze, a takie sprawy baaardzo lubię. Podobieństwo do Poświatowskiej? Hm... nie rzuciło mi się w oczy, ale na pewno ten wiersz nie ustępuje poziomem jej twórczości.

Emily:

to doskonały tekst, i dobrze, że wygrzebano. Pozdrawiam i wpisuję zaległe
świetne.

z.

Zolu, starysto, dziękuję za odwiedziny, za doskonały i piękny i w ogóle.
A dla creepa ukłony za odgrzebanie i wklejenie do polecanych.

Pozdrawiam

Za każdym razem urzeka. Niezwykły.

Emily, przeczytałam i pod wrażeniem chciałam odejść chyłkiem, ale wtedy dojrzałam to:

i poczułam się przyłapana .
Dlatego dołączę do mówiących.
Napisałaś piękny wiersz, który na długo odciska się w myślach niepokojącym reliefem. Odchodzę bogatsza.
Serdecznie pozdrawiam