gdzieś niecierpliwi się kilka piór
i ręce rwą się do lotu jak co roku
kreślą nowe szlaki

to jest mega, cholernie wymowne, cholernie mi się podoba

o jak miło Passi znów Cie tu poczytać - bardzo się z tego cieszę , że znów tu jesteś - smutno, bardzo smutno w tym Twoim, ale wiem, że własnie taki z założenia ma być bardzo odczuwalny i wymowny- nie, nie krzyczy tylko cichutko opowiada pewną historię, która zaległa już mi na sercu- calutki zabieram do mojej kieszonki- osobiście chciałabym inny koniec tej historii, ale to się właśnie nazywa życie Serdeczności z mojej kieszonki

ale Tadi się cieszy pięknie ...zostawiam zdroczkowanego buziaka czekając na następne pozdrawiam niezwykle serdecznie.