a ja się odnajduję w tej chwili, o ile dobrze sobie ją interpretuję... tej nici porozumień, jaka plącze się w rozmowach... tak czy inaczej ładnie

Wiolinku kolejny Twój wędruje do mojej kieszonki tak bezgraniczność to poczucie, że nie ma granic dla Twoich poczynań bądź przeobrażeń i uczuć. Opanujesz ją, kiedy będziesz wiedział, że Twój rozwój nie ma końca, a twój potencjał rozwojowy sięga nieskoń­czoności - ale czy potrzeba ją opanowywać?- kiedy takie piękne tworzyć pozwala utwory, delikatne w czuciach, nierozerwalnie wkomponowane w naturę a peuenta Wiolinku mówi wszystko No jak tu się nie uśmiechać i jak nie posłać serdeczności z kieszonki

Oj Wiolinku, dobrze, że wróciłem raczyś się znowu Waszą poezją. Pięknie to wyszło. Pozdrawiam.

Viktorys....Mam troszeczkę więcej niż sugerujesz, ale i też nie jestem dziewczyną.....ale mimo wszystko dzięki za dobre słowo....

Witaj Slovio....chyba właśnie tak.....choć czytać da się na kilka sposobów.....Pozdrawiam.

Witaj Borek. Fajnie Ciebie spotykać pod kolejnym moim.....dziękuję i pozdrawiam podobnie.

Poke.....ja mam pełne kieszenie Twoich uroczych komentarzy.....boje się że nie pomieszczę.....Póki co zabieram kolejny....i wstawiam do wazonu.....wiem że zakwitnie...Pozdrawiam serdecznie.

Witaj Kushi....tak - wyczekuję .....pewnie wszyscy mamy podobnie.....póki co jesienne zadumy.....Pozdrawiam ...

Witaj Arkady....Dawno nie widziany. Cieszy fakt że jesteś i no i że u mnie. Pozdrawiam i dziękuję.

Australijko....nasiąknijmy bezgranicznie, bez barier, bez zahamowań....chyba tak mogę inaczej ten wers zinterpretować.....
w drugiej chodzi o zamarzanie.....o chłód......pozdrawiam