Przyciągnęło mnie tu do Twojej Kieszkonki, i przyznam, że czuję się tu dobrze.

- tak, widzę ten obraz. Myśli, jak roztrzaskane szkło, za dużo ich, ale też za mało. Słowo 'odłamki' użyłaś tu jednak jak jakieś pieszczotliwe zdrobnienie, czuć zapach nadziei i to od pierwszego wersu.


- kreślisz tu walkę. Marzenia, ustawione w szeregu, szykują się na ostateczne starcie. Są zadziorne, podobają mi się

Wiersz bardzo spójny, a koniec kapitalny.
Ach, te infekcje... nie dość, że grypopodobne, to jeszcze trwać mogą cały sezon. Oby tylko nie tego lata
Pozdrawiam marucznie