- Posuń się!
- Niby gdzie? Nie ma miejsca.
- Wciągnij brzuch…
- Nie mogę, nie da się spać na wdechu.
- To co ja mam zrobić?
- Nie wiem, idź gdzie indziej.
- Nie chcę!
- No, dobra, dobra… Spróbuj teraz.
- Nie da rady… Chyba wejdę na ciebie, tylko nie wrzeszcz.
- Postaram się, ale daj mi już spać.
- Śpij, śpij, nie przeszkadzaj sobie.
- Ałaaa!
- Co znowu?
- Mam twoją nogę na gardle!
- Przepraszam, już zabieram, ale przesuń się odrobinkę w prawo.
- Dobrze.
- W prawo, nie w lewo! Ale nie aż tak! Tu jest moja klatka piersiowa. Dusisz mnie!
- No, to jak w końcu? W prawo, czy w lewo?
- Sam nie wiem. Zostań tak. Nie ruszaj się. Śpisz już?
- Będę spać, jak przestaniesz na mnie dmuchać!
- Nie mogę odwrócić głowy, bo jak odwracam, mam nos na ścianie.
- To może przewrócimy się na plecy?
- Możemy spróbować. Na trzy. Raz… dwa… trzy!
- Oj nie, nie! Zejdź! Nie mogę tchu złapać… Chyba tonę ważysz. Spaślak!
- Bez przesady, nie jestem żaden spaślak.
- Jesteś!
- Nie jestem! To te cholerne domki za małe robią! Myślą, że jak chomiczek, to już nie musi spać jak człowiek!