czytałam pierwszą to i teraz czytam drugą wersję w pierwszej pogubiłam się w tym maśle choć w kontekście tej ziemi brzmi chyba nawet na miejscu, bo chleb powszedni pewnie brzmiał by tu na miejscu, ale byłoby zbyt dopowiedziane, a masło- no tak miało być tak maślano, a nie jest - jak widzisz i pierwsza i drga mnie zajmuje i trąca refleksja nad szarą codziennością - tak to sobie czytam czy dobrze nie wiem, ale jak czytam to od razu szukam zrozumienia:yes no i jeszcze to ,,która to jesień w tym roku?'' no właśnie, który raz z kolei tak się czuję i tak znowu jest ciekawie i myślę, że można różnie tu powiedzieć, że i o znudzeniu i o zmęczeniu i niedosycie i jeszcze inaczej. Serdeczności z mojej kieszonki ślę

Pokuś, dzięki za kolejne serdeczności z kieszonki. Druga wersja jest już po poprawkach korektorskich Miladory. Sam nie wiem, czy tak jest lepiej, ale wiem że Mili warto słuchać.
Kamyczku, nie tylko Tobie, nie tylko Tobie...

W tym wierszu przeszkadza mi tylko fraza papieska. Poza tym przyjemnie się czyta, chociaż czytywałam Twoje lepsze teksty.
Pozdrawiam upierdliwie

ja myślę, że skubany się broni
przeczytałam zachwycona łatwością w odczycie, ale i brakiem banalności. przeróbka wydaje się lepsza, ale ja nie marudzę.
pozdrawiam. Whole

No to widzę, że wersja druga zastąpi jedynkę. Oto cała prawda w poniedziałek...
Dzięki za poradę. Pozdrawiam ciepło. P.