A może tylko rozpięci trwamy
na krzyżach nieludzkich prawd
i bolesnych objawień?

Na prawo - krzyż pokuty, pokory i obecności
na lewo - buntu i niepokoju
Dobry i zły Łotr!
Tak! Ten dobry też był łotrem
i choć osiągnął czas gdy wypełnił się raj
przybity został jako złoczyńca
Czy zagrabił majątek bratu?
czy może zabił kochanka żony
zgwałcił nieletnią, poćwiartował matkę?
A zły? Naraził się Cezarowi?
Wzniecił powstanie narodowe?
czy tylko domagał się sprawiedliwości swym ochrypłym głosem
który odrobinę raził dobry smak władców.
Ewangeliści przemilczeli taktownie
winy obu
Naprawdę nie było to ważne
Z wysokości krzyża jeden posłyszał święty szept
śnieżnobiałych tego dnia baranków
trących
lazur nieba
Drugi ciemny chichot lodowatych chmur
burzy która z oddali zaznaczała groźnymi
pomrukami
swoją obecność - za moment dzień przemieni
w noc
Myśl wyprzedziła czas zbawienia
wzrok nie zatrzymał się w porę
podwyższony na drzewie sięgał dalej

Dobrego sięgał wyżej

Przyszłość stała się potępieniem
obecność ocaleniem

Chwila wiekuista i dana
objawiła ledwo widzialne znaki
by dostrzegli je tylko nieliczni
Wybrani?
Wierzący?
Piękni bystroocy?