dobry pomysł, ale wykonanie już nie.
tekst jest dosłowny i banalny, te uśmiechy, łzy,
drgania w sercu - nie da się jakoś tego zastąpić
czymś mniej oklepanym?

pozdrawiam

Przynajmniej można zrozumieć o co biega - w przeciwieństwie do hermetycznych utworów wywołujących pisk euforii u zblazowanych krytyków - Których przeciętny czytelnik bez znajomości biografii autora (Łącznie z traumami z przedszkola) - za nic nie jest w stanie ugryźć. Mnie się podoba

i znowu wielka dyskusja nad wierszem, po prostu mam już dość chowania się w nim, teraz tylko się odsłaniam i dosłownie, bo nie zamierzam pisać tylko różnych metaforycznych wierszy, przecież to też jest sposób by coś napisa, a za każdym razem gdy piszę coś wprost od razu widzę, że to banalne, przykro mi, że nasz język jest banalny

ile łez kosztuje? tyle ile zasmarkanych chusteczek? nie podoba mi się takie porównanie.
generalnie nie podoba mi się wiersz. jest zbyt infantylny, tak bym powiedziała. gdzie tu jakiś pomysł, jakaś myśl? nie widzę nic wartego uwagi. to nie tak, że się zamykam na tekst, ale zwyczajnie on się do mnie klei, kiedy ja chciałabym sama za nim pobiegać i pociągnąć za ucho... za prosto.
pozdrawiam. Whole