Nie przemawia do mnie forma (ze względu na widok, jakim raczy mnie komputer, nie jestem w stanie określić, czy mam do czynienia z zaniechaniem wersyfikacji czy z wyjątkowo długimi wersami). Proza poetycka, czy wiersz? Czemu służy taki ni pies ni wydra? (Być może nie potrafię odczytać idei zawartej w ukształtowaniu utworu - w tym wypadku w grę wchodzi moja ignorancja, do której przyznam się bez bicia, jeśli tylko zechcesz wytłumaczyć mi, czemu ma służyć taki podział tekstu.)

Tyle mojego bajdurzenia na temat formy. Jeśli idzie o treść - znalazłam w tym wierszu mnóstwo smaczków. Ujęły mnie niektóre frazy, szczególnie przypadła mi do gustu kropka w pół zdania - intrygująca dwuznaczność, świetne rozegranie. Interpretacje mnożą się - niebanalny erotyk z kryzysem twórczym w tle, innym razem studium rozpadu relacji międzyludzkiej, brak wspólnego języka i paczki fajek, niechęć do dzielenia słów i wyobraźni (odwrotnie proporcjonalna do chęci dzielenia włosa na czworo). Przedziały i podziały, rozwidlenia i dekonstrukcje. Wszystkie interpretacje i każda z osobna... polifonia szyszek. Przepraszam za tak obszerny komentarz, nie mogłam się powstrzymać. Dziękuję za noc z wierszem.

Co prawda nie jestem w stanie napisać tak długiego komentarza jak Natalia, bo decydowaną większość jej słów bym powtórzył ale o kropce to muszę napisać, strasznie podoba mi się ten zabieg... bardzo dobrze wykorzystany. Rekwizyty: świat zbudowany z pustych kartek i ciche dni uwierające w gardło, bardzo na plus, lubię gdy wiersz ma tego typu "oprawy". Przyjemnie było tutaj gościć. Ukłony ślę.

cieszę się bardzo i dziękuję w imieniu wiersza i gadulstwa. Was też miło tu gościć
wierszokleto - nie przeszkadza, bo w nim pogrzebałam.
Pozdrawiam ciepło,
Kwiatek

nie widzę przeciwwskazań, by się pozachwycać. napisałaś dobry kawałek tekstu. czytam go już dwa dni. dziś skomentuję, choć nie mam do dodania nic odkrywczego. podoba mi się zabieram ze sobą głównie puentę.
pozdrawiam. Whole