Dla Afternoon ...
Niekoniecznie trzeba drukować
A na konkurs już za późno...

Rozbity w czasie gdy ręce zdzierasz,
szalony w mowie, gdy gubisz słowa,
a później cios, ręka zawodowca
bez ringu wali, na murze rozpiera.

Zgaszony dniem, co jak nikły płomyk,
zduszony w świecie rządzy brutalnych,
cicho płaczę, choć jestem przekorny,
to koniec myśli? Mam inny pomysł.

Jak Feniks z popiołów się odrodzić,
gdzieś w szumie wykrzyczeć ulicy,
czy radości muszę udowodnić?

Na cios ciosem nigdy nie odpowiem,
choć jesteśmy jak zwierzęta , dzicy,
ranić prosto, gdy masz w skrzydła powiew.