Białystok, 1.02.2012


Drogi Młody Pisarzu


Niezmiernie cieszy mnie fakt, że doceniasz moje książki i chcesz poznać 'tajniki pisarstwa'. Niestety nie możesz mnie odwiedzić ani umówić się na żadne spotkanie. Nie prowadzę także żadnych warsztatów ani nie udzielam porad. Widząc jednak, w jak wielkiej jesteś potrzebie i determinacji, postanowiłem zrobić dla Ciebie wyjątek.

Gdy się pomyśli, ile książek jest już na świecie i ile ich codziennie przybywa, to można wreszcie odetchnąć z ulgą, że wszystko zdaje się już być napisane. Dlatego Ty młody pisarzu, możesz się udać na zasłużony spoczynek, mimo że nie napisałeś jeszcze niczego. Po co miałbyś angażować nasze serca, a uchowaj nas Boże umysły, kolejną? Nie sadzę, że miałbyś cokolwiek bardziej interesującego do powiedzenia niż to, co napisano dotychczas. Wątpię także, czy twoje spojrzenie na świat jest bardziej wartościowe od tego, które mam w swojej bibliotece. Śmiem również przypuszczać, że cokolwiek napiszesz, będę w stanie znaleźć co najmniej jednego pisarza, który zrobił to lepiej i wcześniej niż Ty. Nie miej także pretensji do czytelników o ich czas ani nie uzurpuj sobie niczyjej uwagi. Nie skazuj nas na kolejne sznury miałkiego tekstu, na których ma się ochotę powiesić autora.

Z młodymi pisarzami jest taki problem, że przynależą do tego rozpisanego świata, który sam nie wie co ze sobą począć a tym bardziej o czym pisać. Topnieją lodowce na biegunach nudy i zasilają ocean kolorowych banałów. Bądź więc łaskaw poszukać sobie innego zajęcia. Jeśli na prawdę już musisz, nabazgraj coś szybko a potem zamknij na klucz sklerozy. Jeśli zostanie w Tobie dość pisarskiej pychy aby chcieć to jeszcze wydać, to idź się smażyć do piekła. Kiedy wyleziesz z kotła pokory, zrozumiesz, o co w pisaniu tak na prawdę chodzi.


Łączę wyrazy szacunku
Stary pisarz