Mizernie, mizernie...
Nie lubię takich szortów, gdzie brak słów ma rzekomo pokrywać jakieś wielkie, zacne treści. Tu to nie zagrało - mamy text wybitnie słaby, o wyświechtanej do bólu poincie i środku bezpłciowym że ho ho, jakby napisany od niechcenia. Może warto pomyśleć nad bardzie wysilonymi textami? Nad mnogością słów a nie minimalizmem, który bywa gorszy niż patos. Takie cedzenie półsłówek nie da Ci wiersza.

No tak może i jest coca_monka

broniłbym kieliszka śniadania jak nie wiem co; wiersz zadaje pytanie o motyw upadku pla i niczego nie dopowiada; widuję takie sceny od czasu do czasu; troszkę język przekazu nie w moim guście, ale treść trafiła. Pozdrawiam

[code]mike17 dnia luty 11 2012 18:31:08
Mizernie, mizernie...
Nie lubię takich szortów, gdzie brak słów [/code]

Brak słów, piszesz, Miłego życzę.

Nie znalazłam nic oryginalnego, od początku do końca, wzdłuż i wszerz tekst stanowi festiwal kiczu. Bełkotliwy tok wypowiedzi, jakby udziwniony, poprzerywany na siłę, typowe rekwizyty, nużący wiersz o niczym z dość niezręczną dopełniaczówką w okolicach puenty. Wprawdzie życie pokazuje, że na upartego można mdły owoc literackiej chcicy zamienić w złoto (bodajże Ala Janosz śpiewała kiedyś o miesiączce i jajecznicy), jednak nie sposób takiej twórczości traktować poważnie. A jakbyś tak rozwinął motyw tego kieliszka? O panu żulu można napisać całkiem intrygująco, pod warunkiem, że wyzwolisz się ze schematów. Przedostatni wers zdecydowanie musi odejść. Ja też odchodzę i czekam do następnego wiersza. Będzie o niebo lepszy, boś mądry chłop i wnioski wyciągniesz jak stąd do Wisconsin. Pozdrawiam

A ja tak sobie myślę zawsze, kiedy ktoś tak strasznie mówi o moim wierszu, znaczy że coś nie tak.
Zadaję sobie wtedy pytanie.
Co,lub z kim ?
Kiedy znajdę odpowiedź, przyrzekam napiszę o tym.