Zastanawiam się czy pisząc ten tekst, myślałeś/myślałaś o kimś konkretnym

Myślę, że tak.

Trudno opisać w taki sposób wyimaginowaną osobę.

Negatywne emocje wypełzają z każdego zdania, nie wiem czy nie jest ich tu nazbyt wiele.

Mimo to tekst dobry.

pozdrawiam

Nie trudno sie domyslec? To ciekawe OŻ, myślisz, że o Tobie? Nie pochlebiaj sobie Serpent , fajny tekst, prawdziwny

Gabstone, jeśli piszesz komentarz do powyższej treści, to skup się na nim, a nie na mojej osobie. Z szacunku dla autora tego tekstu, nie odpisuj. To nie jest miejsce na ripostę.

Ha, z niektórych komentarzy wnioskuję, że żart się udał! Choć nie był to porachunek z żadnym z Was... raczej z własną osobą lub... z każdym z nas ;-)))
@JaneE
Dzięki za komentarz. A co podobało Ci się najbardziej?
@Ołowiany: skąd to pomówienie/ przypuszczenie? Chyba muszę poczytać sobie jakieś Twoje teksty, to może mnie oświeci, hahah... Jeśli jednak miałeś nadzieję, że to o Tobie, musze rozczarować ;-p Tekst był wrzucony dzień po poprzednim tekście, a powstał nawet wcześniej, heheh No i proszę o komentarz merytoryczny, by móc usatysfakcjonować Cię następnym tekstem :-) Pozdro
@gabstone: dzięki dzięki
@Eleinor: Tobie też dzięki, co do tytułu, to moją nadzieją było jednak wywołanie skojarzenia z Romantyzmem i typową dla tej epoki walką w pojedynkę z milionami, przebijaniem głową ściany, pragnieniem stworzenia czegoś wielkiego, przy jednoczesnym poczuciu niezrozumienia. W mojej opinii to zjawisko dość często występujące w nas i dziś... a dla mnie kluczem jest też ten fragmencik: 'Sam siebie nie rozumie, biorąc za złe wszystkim, że odmawiają mu zrozumienia.

Żartowniś.'
@Tomasz Obłuda: nic bardziej mylnego, jak się pewnie domyśliłeś z odpowiedzi na poprzednie komentarze ;-) Masz może kilka cennych uwag, co można w tekście poprawić, by przypadł Ci do gustu?

Ten tekst jest tak celną obserwacją naszych czasów i ludzkich zachowań, że aż boli.

Naprawdę dobre!

Pozdrawiam

Jak to było? Uderz w stół...

Hehe, dobre...

He he; krótkie, a nawet dość treściwe; też mógłbym dopisać się do listy myśliących, że to o nich - przynajmniej częściowo, ale nie, to nie o mnie jednak... "Chlubi się swoją niepokornością, myląc indywidualizm ze zwykłą ignorancją i nieuprzejmością." JA nic nei mylę

Generalnie in plus. Może nie położyło mnie na łopatki, ale nie jest źle napisane i trochę rusza, a to już coś.

ah green, w bałwochwalczym stanie trudno jest cokolwiek dojrzeć, a ja do nabrania dystansu mogę tylko zachęcić - nie zmusić ;-)

bury wilku, myślę, że gdybyś się podpisał pod wszystkim, nie za dobrze by z Tobą było ;-p Myślę, że każdy z nas coś dla siebie znajdzie ;-) A ostatni fragmencik polecam wszystkim - bo to się chyba wszystkim nam zdarza.

Smutny Człowieku, cieszy mnie. =)

ja tu sobie zaglądam - no i nareszcie Ty! Widzisz Droga Tjereszkowa, bo ja sobie tymi tekstami różne rzeczy wypróbowywuję, wrzucam i czekam na rezonans. Każda forma jest zamierzona (naumyślne unikanie myślników też) i jest swojego rodzaju eksperymentem (bo poeksperymentować lubię najbardziej, ale Ty się już o tym zdążyłaś przekonać ;-p). A Tobie gratuluję sposobu krytykowania - każda z Twoich krytyk jest wielce konstruktywna i skupia się na dziele, nie na autorze. No i tak powinno być ;-) A teraz jak zwykle: dzięki!

Drogi Tomaszu,
komentarz 'żart się udał' oznaczał tyle, że cel został osiągnięty, to znaczy - tekst spotkał się z oddźwiękiem i mimo iż nie było moim celem dokuczyć komuś konkretnemu, pojawiły się osoby, które coś tam 'zabolało'. I wcale nie musisz znać innych tekstów, by ten 'zbiór zdań' zrozumieć. Forma jest też zamierzona - tekst pisany bez odstępów strasznie męczy, i tak czytelnik, jak i tekst potrzebuje oddechu. Jest tam poruszonych kilka piekących punktów, które zbite razem stałyby się prawie nieznośne. No i można go też potraktować jak przeprowadzoną na biologii z użyciem mikroskopu obserwację 'pantofelka' ;-))) (tylko nie bierz dosłownie 'pantofelka'. Tak czy inaczej, dzięki za komentarz. Pzdr.