bardzo lubiłem mojego wujka
mój wujek był erudytą – alkoholikiem
popularna mieszanka w owym czasie
wchodziłem do jego pokoju
i często zawadzałem o książkę
obok jego łóżka walał się ich stos
stos książek i woda ze stoku w butelce po wódce
mój wujek był historykiem – amatorem
skończył osiem klas podstawówki
i postanowił odpocząć
nie musiał studiować na wsi brylował
argumentów ciężko było mu odmówić
nikt nie potrafił z nim wygrać
chłopaki ze wsi zbierali się w dziesięciu i czekali
czekali aż upity radością życia pójdzie do domu
chcieli mu wyartykułować swoje opinie na drażliwe tematy
niestety dla nich
i dziesięć głów i dziesięć par rąk nie miały takiego daru przekonywania
jak dwie ciężkie ręce i jedna chwiejąca się głowa mojego wuja
wuj zawsze wracał
nie chciał iść z prądem – ani płynąć pod prąd
żył w zgodzie z sobą – przynajmniej tak sądził
czasem brał światło do ręki i szedł
spijał
wiecznie przygarbiony
nie potrafił jednak sprostać roli Atlasa - Krzysztofa
puszczały mu nerwy gdy walczył ze swym upiorem
krążył i przekrzykiwał się z Konradem
zmęczony padał na łóżku i brał mnie na kolana
nazywał mnie hyclem i pytał
kto był ostatnim marszałkiem prosił abym wymienił królów Polski
wszystkich
w końcu zdał sobie sprawę ze swojej wielkości
mógł być wielkim mówcą historykiem politykiem – mężem stanu
jednak bardziej prawdopodobnym było że stałby się wielkim opozycjonistą
zakopanym – przysypanym historią jego książek
wtedy zaczął pić prawdziwie
opierając się słowom złym wzorował się na klasykach
ale i morze cykuty nie zdołało go powalić
powtarzał – przepierdoliłem swoje życie – powtarzał głośno i z uporem
i zmarł w Boże Narodzenie
wstąpił do grona Diogenesa Sokratesa Cycerona
Stańczyka

paniscus