Wiersz na pewno ma swoją głębię. To na plus. Jest ciekawy i wart uwagi. Może trochę wykonanie gdzie niegdzie nie w moim guście ale poza tym jest interesująco .
Pozdrawiam!

Obawiam się, że to nie jest dobry wiersz. 1) krajobraz nie jest konsekwentnie prowadzony wg jednego klucza; 2) nieuporządkowane przeplatanie przeżyć narratora z innymi, potem znowu powrót do ja; co dalej z innymi - nie wiemy, 3) dostrzegam jedynie szukanie efektu w każdym zdaniu, ale drugiego dna - nie.
Wiersz nie prowadzi donikąd: kojarzy mi się z rysunkiem fantasy, zrobionym w celu połączenia kilku rekwizytów. Niemniej, bez myśli przewodniej.

Bardzo lubię takie gwałtowne przeskakiwanie z jednego mrocznego obrazu w drugi. Przechodzenie z czasu przeszłego w teraźniejszy i odwrotnie, nie powodując żadnych skutków ubocznych dla odbioru wiersza.
Rzucasz małe ziarenko nadziei, kusisz, żeby iść dalej, wierząc, że za chwilę wyjrzy słońce. Ale słońce nie wychodzi. Wyrastają kolejne szubienice.

Jednak w wielu miejscach skrzypi, także uważam, że wiersz ma duży potencjał, ale jest trochę niedopracowany. Wspominałeś, że Ciebie nie bolą takie przypadkowe rymy. Mnie wręcz przeciwnie:

Powieki są suche jak strumienie opuszczone przez wodę;
marmurowe płyty z zatartymi nazwiskami. Osierociłem chmury
z bieli, teraz są kłębami sadzy. Od dawna nie padał deszcz.
Widziałem wybiegających z domów. Potykali się o pnie ściętych
dębów, głodni szorstkich pól, na których ludzie karmią anioły

i wracają do nieistniejących drzew. Wiatr wdeptał mnie w ciszę,
rozerwał kielichy nenufarów. Pamiętam ich chude strąki
zalegające pod stopami rzeźb. Zatraciłem wargi;
zakrywane dłońmi tak łatwo się kruszą.

Nikt nie siedzi na kościelnych wieżach, słyszę dzwony
przetapiane w przepaście. Pośród rudych chwastów

wyrastają kolejne szubienice.

Borku,

opublikowałeś ten wiersz, kiedy zupełnie nie miałam czasu na komentarze, jednak czytałam. Przepraszam, że dopiero teraz:

Niezmiernie podoba mi się delikatny, a jednak mroczny, mocno romantyczny klimat. Pięknie operujesz tu kontrastem, odchodząc od realizmu obrazowania. Brawo. Gratuluję miejsca w "Polecanych". Wyborny wybór. Pozdrawiam,

z.