Udany tekst, bez zbytniego przegadania.

pierwsza jak dla mnie przejaskrawiona, może dlatego, że po części czytam obrazami /dźwięk zatrzaskiwanych powiek - przestraszone rzęsy
wzbijają piegi na policzkach/ trudno sobie wyobrazić, ale nawet po bokserskim ciosie nikomu jeszcze piegi się nie oderwały, tak samo z powiekami, od razu mam skojarzenia z roletami zewnętrznymi /kto ma takie w oknach, to będzie wiedział o jakim dźwięku myślę/
druga jest już stonowana, tylko nie wiem o czym ten tekst jest; o przełamywaniu nieśmiałości? i co ma do tego ultrafiolet /solarium?/, albo u podstawy całości jest krótkie - słońce Ty moje
pozdrawiam

podoba mi się, niedosłowność jest na plus, czytelnik lubi się pozastanawiać temat też mi się spodobał, sama ostatnio tkwię w klimacie, który udało Ci się zbudować. Ładne ujęcie słońca ze swojej perspektywy. Dysponuję nawet bardzo prozaicznym ujęciem tego, co napisałaś - popękaną skórą na nosie mam zastrzeżenia w zasadzie tylko do interpunkcji - to kosmetyka, ale lepiej wygląda, kiedy jest wstawiana konsekwentnie - albo wszędzie, albo w ogóle. Pozdrawiam!
Kwiatek