Niebo nigdy nie było tak blisko,
księżyc nigdy nie był tak pełny w pełni.
Gwiazdy nigdy tak nie spadały,
nie nadążałem z życzeniami.
Twoje milczenie nigdy nie było tak wymowne.
Twój szept nigdy nie był tak zrozumiały.
Twoje usta nigdy nie mówiły tak wspaniale.
Twoje oczy nigdy nie były tak podkreślone, jak wtedy kiedy bił od nich blask natury.
Twoje dłonie nigdy nie były tak pięknie splecione.
Kosmyk Twych włosów nigdy tak delikatnie nie opadał na policzek.
Twoja twarz nigdy nie wyrażała podobnego zachwytu.
Byłaś tak nieświadomie piękna, że dziwiłaś się mojemu spojrzeniu, mojemu milczeniu, mojemu zapatrzeniu.
Ta krótka chwila nie zdawała się mieć końca.
Nigdy nie zaznałem wspanialszego piękna.