Należy dodać, że zwycięski wiersz.

Od dawna lubię Twoje pisanie, MM - ten wiersz tylko mnie utwierdza w przekonaniu, że warto Cię czytać.

Ale żeby nie było, że u innych widzę, a u Ciebie nie, to wypunktuję Ci dokładne rymy.
- czernie/niewiernie/rajem/majem/dłoni/jabłoni/morze/jeziorze/jaśnieje/dnieje/przemijanie/opadanie/wyobraźni/przyjaźni -

No i teraz można się zastanowić, czy obniżają poziom wiersza, czy też nie. I tu, przynajmniej dla mnie, odpowiedź jest prosta - nie obniżają.
Dlatego, że treść, rytm, forma i dobór słów, za pomocą których formułowany jest przekaz i tworzony klimat, tak skutecznie i pięknie stapiają się ze sobą, że rymy przestają być zauważane.
Zostaje wrażenie płynności i urzekającej prostoty.
Czyli wszystko zależy od tego, co się pisze i jak.

Buziaki, MM

Gratuluję zatem, MM, skoro wiersz zwycięski.
A nawet gdyby nie zwycięski - i tak przecież gratuluję. Bo popłynęłam (że tak banalnie to ujmę) i weszłam do środka.
Tak.

Pozdrawiam srebrzyście.

Przyłączam się do sheCat - czytając takie utwory widzę, że niektórzy rodzą się Poetami, inni muszą wiele trenować dla takiego poziomu, a i tak większość pozostaje jedynie wersoskładaczami. Podoba mi się w tym utworze wszystko, każde słowo. Dla oceny brakuje kategorii bardzo świetne

mariamagdalena zdradź nam zatem czy wiersz został w jakiś sposób zauważony.

Na pewno wiersz wymaga głębszego pochylenia się. Zacznę od tego, że nie rozumiałem tytułu, ani nie wiedziałem w jakm jest języku, dopiero wujek tłumacz mi wytłumaczył. W samym wierszu nie znajduję też uzasadnienia dla użycia języka włoskiego.

Pierwsza refleksja jaka mi się narzuca, to taka, że do prezentacji zamierzonej treści została użyta zbyt obszerna baza opisów, metafor i refleksji. A wydaje się zbyt obszerna ponieważ momentami jest nudnawa, przegadana. I moim zdaniem wynika to z pisania pod rymy.

Teraz przejdę do słabych moim zdaniem stron:



"Łzą nieschwytaną ogień zgładzić" jeszcze kupię, ale pochłanianie i przenikanie, to już dwa nudnawe i banalne wyliczenia. Jak sądzę wysilone tylko pod rym.



Nie wiem co to są te "czernie". Jakieś formy wierszy?



To też mi nie leży. Rozumiem to jako w domyśle: jak tu zacząć (opis) cichym rajem? Nie trawię takiego domyślania się.



Tu nie podoba mi się początek, ta bliżej nieokreślona "obietnica" wydaje mi się tu słowem nie na miejscu, albo takim którego nie potrafię zrozumieć. Nie widzę ani w konteście metaforycznym, ani dosłownie co to za "obietnica". Nie leży mi także, to "uśpienie się księżyca". Sam się uśpi? Moim zdaniem nietrafione.



W domyśle - tego jeziora o którym jest wcześniej. Znów wymuszanie takich domysłów jak dla mnie wszystko psuje i wręcz atawizuje język wypowiedzi.



Osypywanie i opadanie przypomni Ci, że dnieje? Jak dla mnie wysilone to.

A teraz przejdę do mocnych stron, bo i takie są. Po pierwsze - ciekawe, całkiem niezłe rymy. Ponadto:



To bardzo ładny moment.



Bardzo refleksyjne i zarazem lekkie.



To też mi się podoba.


Generalnie pomimo, że jest kilka ładnych fragmentów, wiersz mi się nie podoba. Na pewno masz pewien potencjał. Widać, że masz jakieś tam zdolności do prowadzenia właśnie takich dłuższych rozważań i opisów i potrafisz jakoś tam poprowadzić czytelnika za rękę. Niestety tym razem zabrakło chyba jeszcze nieco kunsztu.

No proszę. Skoro tak to gratuluję autorce i przestrzegam przed spoczęciem na laurach. Bo kto stoi w miejscu ten się cofa.